Hun aars paradijs?!

Ach, ze zijn ook maar mannen van vlees en bloed. Ze moeten voortdurend vroomheid en kuisheid nastreven, maar hebben ook hun behoeften. Bovendien vergeeft hun goede God alles wel. Want die koorknaapjes, ze zijn zo lief mijn Heer.

Intussen blijven de monseigneurs onschendbaar. Ze zijn steenrijk en wassen hun handtastelijkheid in onschuld, in wat wijwater uiteraard. Ze lusten ook wel dagelijks graag een glaasje rode wijn teveel en zo doen ze achter gesloten kerkdeuren wat ze niet laten kunnen. Nee, ik geloof niet in de zogenaamde goedheid van deze hoogwaardigheidsbekleders.

In mijn familie waren er ook enkele met zo’n hoge rooms-katholieke functie, dan ga ik in mijn stamboom terug tot in de 19de eeuw en zelfs de 16de eeuw. Mijn vriend/kunstschilder Jan Buytaert heeft in zijn herenhuis ooit een portret uit de doeken gedaan voor mij. Daar zag ik voor het eerst de goedheiligman waarover mijn vader uitvoerig over heeft verteld, er is zelfs een Gentse straat naar deze voorouder genoemd. Het volgende heb ik van het internet, ik heb de familienaam weggelaten en vervangen door bisschop X:

Zaligverklaring

„Een procedure tot zaligverklaring van bisschop X werd aanhangig gemaakt in het bisdom Gent en ingeleid bij de Romeinse Curie. Ze werd ingezet met een plechtigheid in 2001 in de Gentse Sint-Baafskathedraal. De erkenning van bisschop X als ‘Dienaar Gods’ betekende een eerste stap naar mogelijke zaligverklaring. Op 15 november 2015 werd in de Sint-Baafskathedraal een plechtigheid gehouden ter gelegenheid van de afsluiting van de diocesane fase van het proces tot zaligverklaring van de Dienaar Gods, bisschop X.”

Eigenlijk zou ik trots moeten zijn dat ik een nazaat ben van zulke voorname geestelijken. Maar sinds enkele jaren komen deze stijve heren meer en meer in opspraak. Je leest het in de krant en ziet het op het tv-journaal: het veelvuldige seksueel kindermisbruik. Ja, ik heb net als elke ‘gewone mens’ zo nu en dan een diepzinnige twijfel over hun integriteit. Hebben deze bisschoppen bij hun benoemingceremonie immers geen kerkelijke beloftes afgelegd? Inderdaad, zelfs onder ede en hun hand op de Bijbel. Hebben ze het recht ze om dan zomaar te beslissen of abortus al dan niet verboden is, of je homoseksueel mag worden of niet terwijl zij zelf massaal de jongensliefde bedrijven? Wie denken ze dat ze zijn? God de Vader? Ach ja, ze dekken alles toe met de mantel der liefde. En zo kom ik tot de trieste conclusie dat alles wat ruikt naar de kerk, stinkt naar het aars paradijs.