Het Spel der Zetels

Ik heb de laatste tijd veel van de Nederlandse politiek gemist. En voel mij daardoor steeds een beetje als die persoon die de nieuwe aflevering van Game of Thrones heeft gemist. Nu was ik nooit echt zo’n fan van GoT, maar het Spel der Zetels daar kun je mij wél voor porren.

Zo heb ik het moment gemist waarop PvdA en GroenLinks samen gingen. Ik wist dat hier al langere tijd sprake van was, maar het officiële tuinfeest heb ik gemist. Sowieso zijn die onderlinge allianties tijdens een tv-serie of soap altijd spannend. Brengt dit de poel der stemgerechtigden samen tot één sterk front? We gaan het zien.

Ook weet ik dat Nieuw Sociaal Contract inmiddels bestaat. Maar, opnieuw, heb ik gemist wanneer dit contract officieel op tafel werd gelegd. En vanochtend kwam ik erachter dat ik Wopke Hoekstra heb gemist, die zich van zijn groenste kant liet zien. Hij was ooit de Shell-en-McKinsey-man en daarom twijfelen de linkse partijen of zijn intenties wel oprecht zijn.

Wopke en Ludo

Het lijkt haast een soort Goede Tijden, Slechte Tijden, waarbij Wobke Hoekstra Ludo Sanders is en de linkse partijen Janine zijn. Want, kan er wel op vertrouwd worden dat Hoekstra nu echt groen denkt? Of zegt hij alleen maar wat ze in de Tweede Woonkamer willen horen? Hij is in ieder geval door de Nederlandse regering aangedragen als nieuwe Eurocommissaris, nu Frans Timmermans gaat timmeren aan de weg van PvdA/GroenLinks. Dus we zullen zien hoe dit uitpakt. En dan is er ook nog het feit dat Mark Rutte zijn scepter overdraagt aan Yeşilgöz na de val van kabinet-Rutte IV. Dit omdat het struikelde over de asielcrisis. En een demissionair kabinet achterliet.

Stemmen… geen idee nog

Waarom vertel ik dit eigenlijk allemaal? Omdat ik voor het eerst in de geschiedenis eigenlijk nog geen idee heb waar ik op wil stemmen. En ik dat dit keer graag wat vroeger wil ontdekken dan tijdens een stemwijzertje op de vooravond van een stemdag. De enige manier om daar voor mij achter te komen is door de belangrijkste veranderingen goed te snappen. En door ook te weten waar de nieuwkomers onder de politieke partijen voor staan. Tot nu toe heeft de gehele opbouw van dit verhaal alles weg van een dystopisch begin.

Ik zal dus de nieuwste afleveringen van Het Spel der Zetels wat nauwlettender in de gaten moeten houden. En hopelijk zorgt mijn stem dan voor een miraculeus happy end.