Omtzigts ambities: een reis naar de sterren of luchtkastelen?”

Pieter Omtzigt, de man van de plannen. Zijn ideeën hebben de ambitie van een astronaut die droomt van een reis naar de verste uithoeken van het heelal. Bewonderenswaardig, maar laten we eerlijk zijn, sommige plannen zijn net zo haalbaar als een marslanding met een zelfgemaakte raket.

Neem bijvoorbeeld zijn voorstel om het belastingstelsel te hervormen. Een nobel streven, daar niet van, maar de realiteit is als een onverbiddelijke zwaartekracht die de plannen naar beneden trekt. Het politieke krachtenveld en de complexiteit van belastingwetgeving maken het herschrijven van dit systeem tot een titanenklus. Het is alsof je probeert een Rubikskubus op te lossen terwijl je geblinddoekt bent.

Monster temmen

En dan hebben we het nog niet eens over zijn plan om de Europese Unie te hervormen. Het lijkt bijna alsof Omtzigt denkt dat hij met een simpele druk op de knop het bureaucratische monster kan temmen. De werkelijkheid is dat EU-hervormingen meer weg hebben van een Griekse tragedie, met ingewikkelde plotwendingen en onvoorspelbare afloop.

Natuurlijk is het bewonderenswaardig dat Omtzigt de uitdagingen niet uit de weg gaat. Zijn vastberadenheid is als een raket die ondanks alle tegenslagen blijft opstijgen. Maar soms lijkt het alsof hij vergeet dat de atmosfeer van de politiek vol zit met weerstand en tegenwind.

Misschien is het tijd voor Omtzigt om met beide benen op de grond te landen en realistischere doelen te stellen. Een stap vooruit, in plaats van een sprong naar het onbekende. Want laten we eerlijk zijn, een beetje nederigheid kan geen kwaad in de politieke ruimtevaart.