Woorden herschrijven

Woorden neerkladden en dan herschrijven, woorden wissen en verwijderen, woorden herformuleren en teruglezen, woorden drie keer in mijn hoofd herhalen en rephrasen. Woorden tellen, woorden scannen en woorden corrigeren.

Woorden die anders worden gelezen kunnen het verkeerde accentueren.

Ik ben afgelopen dagen continu bezig geweest met mijn gedachten. Het proberen op papier te zetten van wat er in me doorgaat. Honderd keer lezen of ik geen fouten maak. Het is gevoelig, je wil niemand kwetsen, maar het toch wel zeggen. Kan dit wel en kan dat? En als ik het heb uitgesproken wat wordt er dan van me gedacht? Het onrecht wat ik tot op mijn botten voel, komt ook in dit stukje naar boven. „Je wil toch niet als een … overkomen?”

Aan de kant van mensheid

Maar hoe kan aan de kant van mensheid willen staan als slecht worden geacht? Heel simpel een wereld willen waar geen breuk te vinden is in een onschuldig kinderhart? Waar geen plek is voor wij en jullie, zij en hen, waar niemand hartzeer en pijn kent? Waar geen aanval en defensie bestaat, geen vergelding en ook geen wraak. Waar we samen kunnen leven, naast elkaar, met elkaar, zonder elkaar maar met het fatsoen… Om te realiseren dat we allen gelijk zijn en dat we er allen toe doen. Dat onze verschillen de wereld kleuren, dat we allen anders mogen zijn en mogen willen en ook om wat anders mogen zeuren.

De werkelijkheid is dat we leven in een wereld vol strijd. Etnisch, religieus, financieel, ras, geaardheid. In alles wordt er iets gevonden waardoor je buiten de boot valt. En doe dat dan het liefst nog voor je aanmeert aan land. We leven volgens het principe: ik sla jou en huil zelf dan het hardst. Probeer me wat te maken als ik de hele wereld heb aan mijn kant.

Hoopvolle dromen

Vandaag ga ik naar bed en hoop een oog dicht te doen. Zonder achtervolgd te worden door oorlog, onrecht, pijn en baby’s bedekt onder puin en bloed. Op een nachtrust vol hoopvolle dromen, waarbij elk overleden peuter weer tot leven zal komen. Op een ochtend vol vrede, waar niet met twee maten wordt gemeten. Waar we ontwaken op het geluid van schaterlachende kinderen die spelen. In hun warme huis omgeven door alle familieleden. Voor ons, voor jullie, voor jou en mij. Voor ons allen als mensheid.