Belasting Goede Doelen

Binnen het Ministerie van Open Deuren ontstond een vacature, zag ik, toen ik de kattenbak verschoonde, in de krant van wakker Nederland. De Chef Ideeën zou het, na het vertrek van Rutte, Kaag en niet te vergeten dhr. Hoekstra en Sylvana Simons (toch de grootste stripfiguren, bij die laatste twee denk ik: Wopke en Sukke) ook niet meer zien zitten. In mijn dromen werd ik gepolst.

Ik ben nu eenmaal een ideeënman. Als je mij om half drie ’s nachts wakker maakt, heb ik zo suggesties paraat voor uw huis, tuin, relatie en kerstmenu. Niemand wordt daar gelukkig van en zelf zit ik vaak brak op mijn werk.

Maar nu heb ik toch een idee! Als dit aan het begin van Yesilgöz 1 een beetje leuk postvat en kordaat wordt uitgerold, dan kunnen de Kamerleden daarna vier jaar achteroverzitten en verder gaan met app-en, porno kijken of wat ze ook doen tijdens soms best belangrijke debatten. Leuk weetje: Yesilgöz heet voornamens Dilan en is na de nazit vaak de Bob, dit terzijde.

Het idee

Nu pappen en nathouden passé Overflakkee is (Dilan suggereerde zoiets op de nationale beeldbuis, bij het zoveelste praatpoppentheater): laten we in ieder geval iets doen. Goed doen. ‘Goed doen kan niet fout zijn’, zou de grootste Nederlandse filosoof na Spinoza gezegd kunnen hebben. Ik pleit voor een Belasting Goede Doelen.

Iedere Nederlander betaalt naar rato, de sterkste schouders kunnen niet meer opgehaald worden. Niemand hoeft meer aan de deur dat knagende schuldgevoel te hebben, sterker nog: er komt niemand meer aan uw deur. Op een enkele Jehova’s getuige na dan, ik moet het plan nog verder uitwerken. Er alleen op los consumeren en nooit één euro in een gleuf douwen (of zo’n QR-code thingie scannen) is er niet meer bij. Het zal iets moeilijker worden de aso in uw omgeving te detecteren, gelukkig hebben wij het verkeer en sportwedstrijden nog.

Eigen taal verlaten

Een speciale ambtenaren ‘task force’ (als het spannend wordt, verlaten wij graag de eigen taal) gaat erop toezien dat al die miljarden goed verdeeld worden over de natuur, zielige kinderen, buurthuizen en dergelijke en ik kan nu al wat crises bedenken die dan ‘gaandeweg’ een stukje (lees: meer dan in de voorgaande vier kabinetten) opgelost worden.

Graag gedaan. Ik draai mij nog even om…