Brugklas

Zoon, 11, stapt met loeizware rugzak de deur uit, hijst zich op zijn zadel. Ik zwaai hem uit op weg naar zijn nieuwe school. Gisteren vergat hij zijn sleutel. Gelukkig zag zijn vader dit op tijd voordat hij zelf de deur uit ging.

Man belde zoon onder schooltijd, fluisterend smeedden ze samen een plan, iets met schuur en zoveelste plankje aan rechtermuur.

Tijdens het eten vertelde zoon dat hij zijn goedgevulde etui kwijt was. Passer, geodriehoek, fluorescerende stiften: foetsie. ‘Goedgevulde etui’ is een familiegrapje. Halverwege de zomervakantie las zoon de boekenlijst voor de brugklas. Samen kruisten we de bestelling aan. Op diezelfde lijst, onder Grote Bosatlas, stond ‘een goed gevulde etui’. Zoon werd er een beetje melig van. Wij ook.

„Ik ga het morgen wel navragen bij juf Biologie.”

„En?”, vroeg ik hem.

„Vergeten te vragen.”

De volgende dag hetzelfde liedje.

Intussen had ik alvast een nieuwe passer en fluorescerende stiften aangeschaft, diepte nog een gum en een puntenslijper op, ergens uit een laatje. Maakte dit mij een curlingouder? Ik was hard op weg, trok ik zelf de conclusie.

En oh ja, de rem van zijn fiets bleek het toch niet zo goed te doen. Zijn fietsstandaard was al kapot. In groep acht was hij zijn nieuwe jas dezelfde week nog kwijt. Twee dagen later zijn gymtas.

Graaien in mijn tas

„Van wie zou hij het hebben?”, vroeg man zich hardop af.

De volgende dag uit mijn werk, sta ik voor onze deur en graai in mijn tas. Nog een keer, minuten verstrijken. Ik mopper binnensmonds. Wat nu?

Tussen de blaadjes van de fruitboom zie ik plotseling zoon in de huiskamer zitten, gamend, met zijn koptelefoon op. Onze pruim voor het raam naast de voordeur is zo uit de kluiten gewassen, dat hij deels het zicht ontneemt. Ik tik op het raam.

„Sorry schat, je moeder is haar sleutel vergeten…wat fijn dat jij al thuis bent!” Hij kijkt me veelbetekenend aan.

„Kijk eens.” Hij wijst naar een zwarte etui op tafel. Een meisje uit zijn klas was haar sleutel verloren. Bij navragen bij de sector hadden ze gelukkig haar sleutel gevonden en had ze ook zoons etui zien liggen. Toen had hij de etui durven ophalen.