Een angstige zonnegroet

Wanneer je het nieuws bekijkt word je hier doorgaans niet optimistisch of vrolijk van. De gebruikelijke onderwerpen bestaan vooral uit menselijk leed. Totdat daar ineens, tussen al het leed van de wereld, een klein artikel is geplaatst met de titel: ‘Britse politie rukt massaal uit om ‘rituele massamoord’, blijkt yogales’. Niets is wat het lijkt.

En ja, wat de titel doet vermoeden is precies wat er gebeurd is. Een yogadocente is samen met haar zeven leerlingen overrompeld door de politie omdat er mensen aan de overkant van de straat de situatie op zijn zachtst gezegd verkeerd hadden ingeschat.

Onbewust gaan wij mensen blijkbaar veelal van het ergste uit.

Hadden de mensen aan de overkant van de straat gelijk gehad, dan was dit wereldkundig nieuws geweest en had ik dit artikel natuurlijk met een heel ander gevoel gelezen.

Nu kon ik het echter niet laten om te gniffelen bij het lezen over deze innoverende yogales. De bezorgde klokkenluiders hadden zich minimaal een scène uit een slechte horrorfilm voorgesteld en waren in de veronderstelling geweest acht levens te kunnen redden door de politie te bellen.

Nu hadden ze echter acht heel relaxte en ontspannen yogi de schik van hun leven bezorgd.

Dit artikel toont maar weer: ondanks dat er veel leed, verdriet en dood in deze wereld is, we zeker niet altijd van het slechtste uit moeten gaan.

Mijn oma zei altijd: ‘Een mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest.’

Soms moeten we gewoon even ontspannen en terugkeren naar onze innerlijke rust.

Namaste