Boekenkring

Tijdens het eten begint man over de spreekbeurt van zoon, 10.

„Boekenkring heet zoiets”, verbetert zoon hem.

„Ik heb een tip voor je”, vervolgt zijn vader, zijn ogen glinsteren. „De scheepsjongens van Bontekoe. Fantastisch verhaal.”

„Hm”, reageert zoon.

„Ik heb dat boek wel tien keer gelezen. Van mijn 9de tot aan mijn 16de zeker’.

„Misschien moet je eerst een paar bladzijden lezen om te kijken of het je aanspreekt. We spreken wel over 1969″, opper ik.

„Sterker nog”, zegt man, „toen las ik het. Johan Fabricius schreef het boek in 1924.”

Zoon rolt met zijn ogen. Ik sla het boek open en begin te lezen. In de eerste drie zinnen komen al vijf woorden voor die mij zelfs ouderwets in de oren klinken. Ik kijk naar man die zo geestdriftig het boek van zijn jeugd aanprijst. Als kind van schippers zit de liefde diep. Ik zie het gezicht van zoon. Durft hij het boek nog weg te leggen als zijn vader er met zoveel passie over spreekt?

„Wacht, het is verfilmd”, zegt man. Op interactieve tv blijkt een gratis aanbod. Binnen een kwartier kijken we met zijn drieën ademloos naar de lotgevallen van Peter Hajo en Schipper Bontekoe.

Half acht, het is uniek

De volgende avond lees ik zoon voor uit De Scheepsjongens van Bontekoe. Het is gelukt hem achter het computerspel Fortnite vandaan te krijgen. Man zit achter zijn laptop maar luistert mee. Na een kwartier voorlezen, kijk ik opzij. Zoon is tegen mijn arm in slaap gevallen. Het is pas half acht, uniek voor de jongen die elke avond om negen uur nog klaarwakker is.

„Vond je het saai of zat je er weer helemaal in?”, vraag ik man, als zoon op bed ligt.

„Ik zat weer helemaal in het verhaal.” Hij kijkt voor zich uit.

De volgende avond leest man een hoofdstuk voor. Het verhaal komt tot leven en hoe. Zoon en ik luisteren geboeid. Wat een rasverteller, die Fabricius.

„En nu ik.”

De hele week leest zoon ons iedere avond een hoofdstuk voor. Ik geniet, koester de momenten. Vaker kijk ik naar zoons rug als hij met zijn koptelefoon op Fortnite speelt.

„Sapperloot..?” Hij kijkt ons vragend aan.

„What the fuck’, vertaalt man behulpzaam.