Terug van weggeweest

De vakanties zijn afgelopen. Alle spullen die we meezeulden liggen weer op hun plek. Kersverse avonturen sluimeren in onze herinneringen om ooit nog eens tijdens een verjaardag op te rakelen. En dat is best zonde. Niet van de spullen, wel van de verhalen. Ik kan enorm genieten van de avonturen die we meemaken zodra we Nederland achter ons laten.

Laat me bij mezelf beginnen. Ik denk nog steeds met een lach terug aan dat allereerste weekendje weg met mijn vriend, naar Brussel. Nadat we het betoverende stadscentrum hadden verkend, besloten we ’s avonds bij een Grieks restaurant te gaan eten. En dat is waar ons avontuur begon te ontsporen. Eerst goot ik een glas ouzo achterover als aperitief, gevolgd door een paar glazen Retsina, om te eindigen met een flinke bel Metaxa bij de koffie. Met al die Griekse drankjes in mijn lijf transformeerde ik in een Griekse wervelwind, die onder luid gejuich een voortreffelijke sirtaki danste. Juist toen ik goed opdreef was, ging het restaurant sluiten. Zo jammer! Samen met mijn vriend vertrok ik enigszins wiebelig richting ons hotel. Na enig gestuntel met de kamerdeursleutel volgde een uiterst onromantische scene; ik ben nog nooit zo blij geweest met een wc-pot! Maar het dieptepunt moest nog komen: de volgende ochtend. Daar stond ik, compleet uitgeblust, voor het ontbijtbuffet. En wat schotelde het lot me voor? Een typisch Engels ontbijt met vette worst… Je kunt vast wel raden hoe dat afliep. Ons weekendje weg was plotsklaps voorbij. In een oorverdovende stilte raceten we terug naar huis.

Dakkoffer

Nu jullie avonturen of beter blunders. Die las ik in een vrouwenblad dat ik nooit doorspit, maar toevallig kreeg toegestopt tijdens het wachten bij de kapper. Ik kan ze natuurlijk niet allemaal delen, dan wordt deze column ellenlang. Ik vis de meest komische eruit. Allereerst is er Geertje, die net over de Spaanse grens twee auto’s schampte en haar eigen bumper opofferde. En dat alles omdat ze volledig in paniek raakte toen een spin van het dak naar het stuur kroop. Dan hebben we het verhaal van Mieke die voor de vakantie met haar vriend een dakkoffer mocht lenen. Vier weken lang reden ze zonder problemen door Frankrijk en Italië. Bij elke tunnel riepen ze: „Denk aan de dakkoffer!” Tot ze op de terugweg in Parijs belandden en een parkeergarage op de Champs-Élysées inreden. Vaarwel, dakkoffer! Tot slot de blunder van Nicoline. Na een picknick stelde ze de navigatie in op de snelste route terug naar het hotel. Dat resulteerde in een avontuurlijke rit over steeds smallere weggetjes. Zelfs toen ze voetgangers en fietsers kruisten, maar geen enkele auto, en zelfs toen ze een bruggetje over moesten waar de auto maar net op paste, hadden ze het nog niet door: ze had per ongeluk een wandelroute in de TomTom ingevoerd!

Begrijp je nu waarom ik zo’n zwak heb voor vakantieverhalen? Laten we ze daarom ook buiten het vakantieseizoen blijven delen. Een snufje humor kan echt geen kwaad, zeker niet in tijden van oorlog, natuurrampen en ander ellendig gedoe. Even lachen om jezelf of een ander relativeert de boel zo lekker!