De onmisbare rol van mannen tijdens de geboorte
De geboorte van een kind – een epische gebeurtenis waar vrouwen hun innerlijke superheldenkanalen en hun vermogen om een wonder te creëren. En daar is hij dan, de man, als de altijd aanwezige ‘wingman‘, die zijn eigen unieke manier heeft om zichzelf nuttig te maken… nou ja, eigenlijk vooral in de weg te staan.
De man, met een uitdrukking die varieert van ‘Waarom doe je me dit aan?’ tot ‘Ik ben zo verloren als een pinguïn in de woestijn’, is een meester in het kunstzinnige toekijken. Terwijl de vrouw werkt als een krijger, staat de man daar als een verblufte toeschouwer bij een magische show waarvan hij de trucjes niet begrijpt.
Hij doet een dappere poging tot empathie. „Ik weet dat dit moeilijk is”, mompelt hij terwijl hij zich afvraagt hoe hij een dergelijke situatie ooit zou overleven. Hij vergeet daarbij dat de vrouw al te druk bezig is met het overleven van haar eigen interne vulkaanuitbarsting.
De man blinkt ook uit in het uitvoeren van de ‘onhandige maar goedbedoelde’ bewegingen. Hij staat daar als een houten marionet, met zijn armen klaar om ondersteuning te bieden, maar met een uitvoering die lijkt op een poppenshow in slow motion. „Ik ben er voor je”, zegt hij, terwijl hij zichzelf blijkbaar onbedoeld tot een obstakel in de kamer transformeert.
Wat kan ik voor je doen?
En dan is er natuurlijk zijn briljante interventie: de ‘wat-kan-ik-voor-je-doen’-vraag. Als de vrouw tussen de weeën door een korte pauze neemt, stelt de man deze vraag, met een blik van vastberadenheid. Alsof de vrouw nu eigenlijk zou moeten antwoorden: „Oh, je weet wel, het gebruikelijke. Laat me even uit deze ondraaglijke pijn stappen en een kopje koffie zou geweldig zijn.”
Natuurlijk, laten we niet vergeten dat de man ook een meester is in het doen van onnodige medische uitspraken. „Wist je dat sommige vrouwen bevallen terwijl ze staan?”, zegt hij, als de vrouw al haar hele energie aan het gebruiken is om dat ene wezentje uit haar lichaam te persen. Ja, want er gaat niets boven een stukje trivia om het moment op te fleuren.
Ondertussen waagt hij zich aan zijn fotografische vaardigheden. Terwijl de vrouw haar ultieme krachttoer uitvoert, neemt de man de rol van de officiële fotograaf op zich. Want natuurlijk, wie heeft er geen zorgvuldig geregisseerde close-up van hun bezwete voorhoofd nodig, om later aan te tonen hoe ‘intens’ het hele proces was?
Kortom, de man tijdens de bevalling: een meesterwerk in het zijn van een ‘nuttige’ toeschouwer en een onbedoelde meester in het in de weg staan. Terwijl de vrouw haar innerlijke superheld omarmt, speelt de man een cruciale rol door simpelweg te zijn… nou ja, aanwezig. En laten we eerlijk zijn, soms is dat gewoon meer dan genoeg.