Peace of Mind helpt niet meer

Het Rokin, Amsterdam, een zwart samenspel van geometrische driehoeken, twee cirkels en daartussen een silhouet dat twee pedalen rond laat gaan. Alleen de snelheid verraadt dat het geen plaatje uit 1923 is.

Tweewielervorm terug naar de essentie, zijn berijder krijgt nu hulp van de zon of soms bruinkool. Het afgelopen decennium bejubeld om het ontwerp, maar waarom?

Twee broers vinden het wiel opnieuw uit en beperken dit niet alleen tot dat onderdeel. Toch is dit geen cliché. Met nadruk op de ‘why‘ van hun product in plaats van de ‘what’, weten ze investeerders voor hun uitvinding te porren. Pers en publiek happen gretig toe. Wat is het nu uiteindelijk echt? Stuur, zadel, paar buizen en de onvermijdelijke wielen dit keer afgetopt met een accu en app, want technologie, dat maakt het verschil.

Visionairs uit Lochem

Standaard onderdelen zijn al meer dan een eeuw doorontwikkeld en benaderen perfectie. Dit is niet voldoende voor de twee ‘visionairs’ uit Lochem. Zij ontwikkelden elk onderdeel opnieuw, schaalvoordeel pakken, waarom zou je? Exclusiviteit en design zijn de enige zaken die tellen. Velen volgen het evangelie van ‘Carlier’ en leggen de nadelen bagatelliserend terzijde. Bestellingen volgen rap en klanten betalen zonder morren vooruit voor een vervoermiddel dat pas maanden later wordt opgeleverd. Inbus en en instructie ala Ikea inclusief, met de prijs van een Apple. Geen succes bij de lokale fietsenmaker, speciale onderdelen en gereedschap heeft hij niet en online overlopers helpen doet hij niet. De optionele peace of mind-verzekering is hier de volgende cashcow, optioneel maar uiteindelijk essentieel. Alleen hiermee zijn de mogelijke problemen geen uitdagingen meer. Een wachttijd van maar enkele weken was inclusief, als je geluk had.

Wendbaar, dat is deze rakker. Ideaal stadskarretje met aandacht verzekerd. Vroeger werd je aangeklampt uit bewondering voor zoveel smaak en durf, nu uit medelijden. Zelfs Peace of Mind helpt je niet meer.