Tijdloos

Wittelsbach heet ons hotel in Oberammergau. Die naam alleen al is aanleiding residenties van de Beierse koningen met die familienaam in de buurt te bezichtigen.

In afwachting van de gids, scan ik de groep belangstellenden op risico’s. Al in de tweede zaal vol pracht en praal hoor ik hardop fluisteren: „Je zult dit alles maar schoon moeten houden!” Twee vertrekken verderop gevolgd door: „Mmm, fineer en bladgoud.”

De enige die zonder dedain de verbinding maakt tussen wat we zien en wie we zijn, is de verbijsterd gillende peuter in de wandelwagen die in de spiegelzaal zichzelf oneindig vaak ziet.