Doen hun verhalen de ronde?

Vandaag was het weer zover. Ik las deze middag op mijn pc dat in het Waasland Shopping Center, dat zich op een paar honderd meter van mijn woonst bevindt, alweer een bekend schrijver z’n nieuwste boeken zou signeren bij de boekhandel aldaar.

Snel zocht ik hem op bij Wikipedia: ‘Ilja Leonard Pfeijffer (Rijswijk, 17 januari 1968) is een Nederlands dichter, classicus en schrijver. Op 13 mei 2014 won hij de Libris Literatuurprijs voor zijn roman La Superba en hij werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs 2019 met zijn roman Grand Hotel Europa. Pfeijffer woont in Genua. Hij volgde hij een studie klassieke talen (Grieks en Latijn) aan de Rijksuniversiteit in Leiden.’

Een interessante man dus, de moeite waard om even de drukke straat voor over te steken. Toen ik rond 16.00 uur de boekhandel binnenstapte, herkende ik hem meteen, een imposante man met heel lang zwartbruin haar. Er stond een rij van zo’n dertigtal fans. Pfeijffer had voor deze gelegenheid zijn mooiste kostuum aangetrokken. Of doet hij dat altijd bij signeersessies? Vier uurtjes geleden had ik immers nog nooit van deze kerel gehoord. Ook het volgende had ik gelezen op internet:

‘In de zomer van 2008 reed Pfeijffer samen met zijn toenmalige Russische vriendin op een tweedehands fiets, vanuit Leiden naar Rome. Na een tocht van 2600 km belandden zij in Genua waar het hen erg beviel. Zijn vriendin keerde echter terug naar haar woonplaats Amsterdam maar Pfeijffer bleef in Genua. Het verslag van deze hele reis vervatte hij in het boek De filosofie van de Heuvel. Voor mij klinkt het alsof hij de Ronde van Italië reed.

Selfie met Ilja Leonard Pfeijffer

Eenmaal in de boekhandel vroeg ik aan de security of ik een foto van de Hollandse schrijver kon nemen zonder eerst achterin de rij fans te moeten gaan staan. Zo gezegd, zo gedaan, een drietal foto’s was voldoende. Pfeijffer keek nauwelijks op, hij was druk bezig met het signeren van zijn eerste historische roman Alkibiade. Ik wilde ook nog een selfie nemen van mij en deze schrijver. En wat mij plots opviel was zijn enorme charisma. Ik denk dat ik de komende weken zijn werk ga lezen.

Snel bedankte ik mijn nieuwste idool en verdween uit de boekhandel. Terug thuis plofte ik in de zetel en bekeek de foto’s. Ik mailde ze meteen door naar een kennis van mij en even later piepte mijn iPhone: „Cloclo, mooie foto’s behalve die selfie, die is niet gelukt. Maar wist je dat de bekende Belgische journalist Steven Decraene volgend weekend ook een signeersessie doet in het Waasland Shoppingcenter?”

Die persoon, een veertiger met kort zwart haar, ken ik wél, ik zag hem al eerder in het tv-journaal. Decraene signeert volgende zaterdag vanaf 15.30 uur zijn boek En route. De man volgt sinds 2015 Frankrijk op de voet voor de VRT. Hij doorkruist het land, om verslag uit te brengen van presidentsverkiezingen, stakingen en rellen, overstromingen en aanslagen.

Ja, de verhalen van Pfeijffer en Decraene zullen snel de ronde doen.