Pijntjes en de kunst om rustig te blijven

Met het stijgen der jaren krijgt een mens te maken met lichamelijke ongemakken. Grote en kleine hulpstukken worden aangerukt voor zover mogelijk, en vooruit weer met de geit.

Soms zit je met een pijntje dat je, bijna letterlijk, niet thuis kunt brengen. De kunst is om in dat geval niet meteen van het meest ernstige scenario uit te gaan.

Die kunst versta ik nog niet goed genoeg. Dat bleek maar weer eens toen beide heupen plotseling gingen opspelen tijdens een wandeling. Het eerste wat door mijn hoofd heen ging was ‘help, ik moet een nieuwe heup!’

Wat doet een modern mens daarna? Juist: googelen. Alras bleek de soep niet zo heet gegeten te worden als die opgediend wordt. Een multiple choice-testje verder wist ik dat het in ieder geval geen psychische oorzaak, zoals stress, kan hebben. Het zou ook niet zo best zijn als je zelfs als pensionado nog met die welzijnverpester te maken hebt.

Kussentjes

Het woord slijmbeurs kwam in mij op. Ik wist dat een ontsteking van dat ‘ding’ ook voor narigheid bij gewrichten kan zorgen. Maar wat is het precies? Ook daar is internet goed voor. Het lichaam bevat bij alle gewrichten een soort kussentjes tussen botten, spieren en pezen die de wrijving verminderen. Eenmaal ontstoken, door welke oorzaak dan ook, wordt het gevoelig. Wat is een menselijk lichaam toch een fenomenaal instrument, maar dit terzijde.

Mijn huisarts bevestigde vandaag na een korte test dat het zeer waarschijnlijk aan het bovengenoemde stootkussen op de heup ligt. De afspraak met fysio is gemaakt, en het zal zeker goed komen. Intussen fiets ik er op los, want dat geeft totaal geen klachten. Vooruit met de geit!