De bijna-mensen
„Ik heb de havo gedaan, maar ik had ook makkelijk het atheneum aangekund”, zegt de bijna-mens met een stevige dosis trotsheid. „Daarna ben ik bijna op wereldreis gegaan, maar ben toen toch maar gaan studeren”, gaat de bijna-mens verder.
Wellicht raad je het al: die studie was bijna afgerond, máár…
Interessant doen over zaken die niet hebben plaatsgevonden: dat is de tweede natuur van de bijna-mensen. Als je in gesprek raakt met een bijna-mens en je vertelt dat je groot liefhebber bent van Robbie Williams, dan kun je de volgende reactie verwachten: „Goed is ‘ie hè? Wij mochten een paar jaar geleden bijna backstage na zijn concert.” Misschien ervaar je al enige interne jeuk bij het lezen van bovenstaande zinnen? Ik wel. Hoe gaan we hier dan mee om? Hoe zorg je er nu voor dat je midden in zo’n gesprek niet jezelf jankend op de grond laat vallen?
Medelijden met bijna-mensen
Ik heb medelijden met de bijna-mensen in onze samenleving. Het zijn slachtoffers met onzichtbare littekens. In een wereld die lijkt te draaien om het behalen van successen en het scoren van perfecte plaatjes, raken deze mensen in paniek. Ze kijken naar zichzelf en naar hun troeven. In hun ogen stellen hun troeven niet veel voor, dus gaan ze deze oppoetsen. De opgepoetste troeven zijn alle bijna-ervaringen uit hun leven. Hiermee proberen ze indruk te maken op anderen.
De bijna-mens heeft echter niet door dat het tegenovergestelde gebeurt. Het is doodzonde. Ze hebben hun troeven stuk gepoetst. Alle glans verdwenen. Als je met gemak de mavo of havo hebt afgerond en je hebt daarnaast ook genoten van je schooltijd, dan ben je in mijn optiek ontzettend succesvol. Het relatieve begrip ‘succes’ is in ontelbaar veel vormen in onze levens aanwezig. Daarnaast zijn de perfecte plaatjes vaak lastig te vangen op camera. Het is dus een groot gemis dat de bijna-mensen dit niet zien. Voel dus geen irritatie om alle interessante bijna-ervaringen van hen. Voel een gezonde dosis medelijden en wees dankbaar dat jij die onderliggende onzekerheid niet in diezelfde vorm uit. Zo ga je misschien deze mensen ooit nog eens sympathiek vinden.
Bijna dan…