Wegwerpvoetbal zonder statiegeld

Dat politie en stewards – voorheen suppoost geheten – geen aanstekers opmerken als ze niet preventief fouilleren, kan ik begrijpen. Maar de vuurpijlen moeten toch uit de hoodies steken, lijkt mij. Naar aanstekers hoef je ook niet te zoeken, want je mag gewoon gezellig in het stadion een biertje drinken en een sigaretje erbij roken. Niet zo betuttelend, we weten zelf wel wat goed voor ons is na een werkdag en wat niet. Even ontspannen.

Er zijn zelfs mensen die niet roken en toch een aansteker meenemen. Dat zijn de gentlemen onder de voetbalsupporters die als een vrouw een sigaretje pakt, razendsnel een vuurtje aanbieden. Kijk, zo kan het ook. Is het vuur definitief gedoofd dan werp je de aansteker gewoon in de afvalbak weg, want navulbare duurzame aanstekers zie je nauwelijks nog. De vraag is wel in welke bak, omdat een aansteker plastic, metaal en gasresten bevat.

Ik kan me nog goed herinneren dat ik met mijn vader ergens in de jaren 60 in de Kuip was. Een jongen liet een suppoost zijn kaartje zien, kreeg het terug en gaf het razendsnel achter de rug van de suppoost door aan een vriend, die op hetzelfde, wederom aan de suppoost getoonde kaartje op de tribune plaatsnam. Ach, dat was wel lachen en wat maakt één supporter te veel nu uit?

Als de rook na vuurwerk om hun hoofd is verdwenen, kijken de supporters naar… Ik heb net een biertje ingeschonken. Uit een blikje, gewoon in een glas, in plastic bekers slaat het dood – Ik gooi toch niet met mijn bier, ik ben niet gek, veel te duur. Twee vingers schuim is de norm, waar ik geen waarde aan hecht, het worden er drie. Waarde, dat heeft het blikje nu ook omdat er statiegeld op zit. Dus niet een deuk erin knijpen en het in de vuilnisbak wegwerpen.

Maar goed, waar kijken de supporters naar en wat zie ik? Schoppen, anders dan tegen een bal en vervelende opstootjes. Ook met de scheidsrechter. Een wegwerpgebaar wordt niet met geel bestraft. Het komt de sfeer niet ten goede wat de supporters weer ten goede komt. Als het spel wordt stilgelegd, blijkt het om een eetpauze te gaan. Een eetpauze…? Ja, voor de spelers die aan de ramadan doen en pas na zonsondergang mogen eten – volgens mij was de zon al lang onder door het vuurwerk.

Het siert de Feyenoord-trainer dat hij de wedstrijd niet op slot gooit na de 1-1. Maar het is Ajax dat de 2-1 scoort. Een ‘supporter’ neemt wegwerpen wel heel letterlijk en gooit zijn aansteker naar een Ajax-speler, juist tegen het hoofd van degene met het minste haar. Geen gentleman, slechts een ongewenste supporter te veel. Kaartje of niet. Wel heeft de supporter direct zijn excuses aangeboden aan een vrouw die om een vuurtje vraagt: ‘Sorry, ik gooi net mijn aansteker weg.’

De speler bloedt, het spel ligt stil. Spelers gaan de kleedkamer in en ik maak snel wat notities van de dingen die ik moet onthouden voor mijn column, maar die ik het liefst wil vergeten.

Ik ben bang dat er meer moet gebeuren dan statiegeld heffen op wegwerpaanstekers. Een standbeeld voor de Kuip van Bokito schrikt de ongewenste supporter niet af, maar moedigt juist aan: bananen kunnen ook hard aankomen.

Maar je moet zo’n jongen begrijpen, hij zoekt naar verbinding; met handboeien om is hij afgevoerd.