Als door een wesp gestoken

Het wil maar niet vlotten met de lente. Inmiddels is het al een half jaar niet meer boven de 20 graden geweest. In voorgaande jaren kondigden fruitvliegjes warmere tijden aan, en anders wel de traditionele bromvlieg of zo af en toe een wesp.

Maar naar het nu schijnt, luistert de enige geleedpotige bewoner in mijn huis naar de naam W.C. Motmug. Die zit er ergens in de aanvoerpijp warmpjes bij; volgens mij zijn nieuwe nestje nadat het ventilatieblok van het luchtverversingssysteem bij mij thuis is vervangen.

Gelukkig hebben we de socials nog om ons chronische gebrek aan celsiusgraden en ons overschot aan (zuur) hemelwater van ons af te tikken. Want onze Nationale Schandpaal (sommige mensen korten dat liever heel eufemistisch af als NS) beroept zich nu zo te horen ook op een insect. Een stalen exemplaar, vijf of achtdelig, en veel sneller dan de oude beestjes die alweer zo’n veertig jaar meegaan en hard aan vervanging toe zijn. Eentje die vanbinnen bijna niet te horen is. Eentje waarmee onze reizen straks veel beter willen vlotten. Het insect heeft zelfs een naam: gezien de gemoedstoestand van de gemiddelde Nederlandse socialemediagebruiker ga ik er maar vanuit dat die staat voor ‘Intensive Care Niet Gewenst’.

Intercitybeestje

Want we weten nog maar half wat de nieuweling allemaal kan, maar hebben onze mening al klaar en die gaan we niet veranderen. We vliegen traditioneel op de socials af en brommen dat het een lieve lust is. Zo af en toe probeer ik de sociale lucht een beetje te verversen, de sociale lente een beetje te laten vlotten. Tevergeefs. Nee, wat dit nieuwe intercitybeestje vooral gedaan heeft, is ons laten denken dat vadertje Staat „1 miljard heeft uitgegeven voor drie minuutjes tijdwinst voor een stelletje omhooggevallen randstedelingen die te dom zijn om een auto te kopen”. Deze is ook leuk: „Voor slechts een paar miljoen kan ik heel veel bordjes kopen en daarmee alle snelwegen opwaarderen van 100 naar 130. Dan had iedereen in het hele land minstens tien minuten tijdwinst gehad!” Alleen Ossie niet. Maar ja, dat is dan ook zo’n omhooggevallen ra… eh, Brabander.

Nu snap ik dus enerzijds wel waarom dat insect zo heet. We reageren erop alsof we door een wesp gestoken zijn. Zelf dacht ik eerder aan een ander insect, omdat zijn verschijning de lompe kever in ons losmaakt. Maar ja, zo’n goeie ouwe luchtgekoelde Kever haalt zelfs met bijpassend bordje geen 200 kilometer per uur, zelfs de Kever Nieuwe Generatie niet.