Rekken en d’erbij blijven

Je kon er vergif op innemen. Hij gaat door de bocht, er komen sloten water bij de wijn, Rutte wordt onder deze druk in zijn geheel vloeibaar. Stroomt plotseling over van compassie met dat arme platteland dat al zo lang door de overheid stiefmoederlijk bedeeld is.

In een ultieme knieval voor Caroline, bedoeld om haar de wind uit de zeilen te nemen, richt zijn focus zich nu op alle onderontwikkelde en jammerlijk achtergestelde delen van het land. Buslijnen tussen dorp en stad rijden binnenkort om het kwartier, de kruidenier op de hoek komt gesubsidieerd en wel terug, basisscholen worden alleen gesloten als zich geen enkele leerling meer heeft aangemeld.

Op elke honderd dorpelingen vestigt zich een huisarts, die bij iedere verkoudheid op verzoek voor komt rijden in een nostalgische landauer met koetsier op de bok.

Coaches voor toeslagenouders

Toeslagenouders nemen coaches in dienst omdat ze niet weten hoe ze al dat geld op moeten krijgen. En iedere Groninger met schade kan op ‘s Rijks kosten de boel afbreken en een vrijstaande villa laten optrekken.

Dat zal haar leren, zo gauw krijg je hem er niet onder. En wat de strubbelingen in het kabinet betreft, ook Wopke en Sigrid hebben weinig trek om bij tussentijdse Kamerverkiezingen door die boeren verpletterd te worden. Dus het ‘crisisberaad’ zal zich weken en maanden voortslepen.

Het is de beproefde Ruttiaanse overlevingsstrategie: Rekken en d’erbij blijven!

En binnenkort laat ie zich bij Vandaag Inside weer lekker afranselen door die snor. Daar houden de mensen van.