Romerig

Net zo tijdens het douchen, terwijl ik over mijn heerlijke volle zachte lichaam wreef, bedacht ik me dat ik voor mezelf de ergste ‘bodyshamer’ ben.

Als ik andere vrouwen of mannen, mensen dus, zie, zie ik het mooie van en in hun. Ik hou van mensen met en buikje een lekkere dikke volle kont,  grote zachte borsten. Ik hou van mensen die lang zijn, die dun zijn met mooie kleine tietjes. Ik hou van mensen die kaal zijn, of een volle bos haar hebben. Ik hou van mensen met brede schouders met een smalle rug met een  baard of glad geschoren  (alleen niet bij mijn zoon, hij is zo knap met zijn baard). Ik zie in iedereen iets moois. Ik hou van mannen met borsthaar, maar ook als ze mooi geschoren zijn.

Nu ik dit zo schrijf weet ik het, ik hou van mensen die weten wie en wat ze zijn, dat ze blij zijn met zichzelf dat stralen ze dan uit. Alleen een man om mee te daten dat is iets anders, dan ga ik me meteen verontschuldigen voor mezelf. Meteen schrijven ‘ik ben en grote volle vrouw, ik ben 181, hoe lang ben jij?’

Ook dat ga ik nooit meer doen, ik heb gemerkt dat een (voor mij) kleine man mij ook het gevoel kan geven dat ik een ‘echte’ vrouw ben. Zeker als ze van romerig houden, een hele mooi compliment die ik de laatste jaren al een paar keer heb mogen ontvangen.

Wereld een stuk mooier

We vallen allemaal op iets anders en dat is heel goed. Laat ieder in zijn of haar waarde daar wordt de wereld een stuk mooier van. Dat we nu in een tijd leven dat wij als oudere vrouwen ook met jongeren mannen mogen, dat is super. Vrijheid blijheid, mits je er de ander geen pijn mee doet! Wederzijdse instemming daar gaat het om, nooit iets doen wat je niet wilt. Maar daar ligt ook een groot deel, want als je jezelf niet genoeg vind kun je moeilijker je plek innemen ondanks dat je te veel kilo’s meedraagt.

Waarom zo streng voor mezelf, waarom wel trots toen ik kilo’s afgevallen was? Nog trotser dan de keren dat ik een ernstige ziekte of situatie heb overwonnen? Waarom niet trots nu ik weer kilo’s aangekomen ben? Die kilo’s waardoor mijn lichaam heerlijk zacht is en mijn rondingen die ik bij andere mensen graag zie, beter doen uitkomen. Ja, waar komt dat vandaan?

De media, opvoeding, beeld van eten is voor de domme? Ik vind eten zo ontzettend lekker, schrijf ik met een stukje 85 procent pure chocolade in mijn mond, want dat is verantwoord en gezond. Daar eet je geen reep van op in één keer, joh, gek hè.

De media? Er zijn gelukkig heel veel mensen die zich laten zien zoals ze zijn. Heerlijk, ik zeg DOEN. Ik zie het, ik lees het, ik neem het in me op en vervolgens blijft het niet in mij zitten. Hoor dat stemmetje weer in mijn hoofd ( oh wat ben je veel vrouw). Ja klopt, ik ben veel op allerlei gebieden, ik ben veel en nooit genoeg, blijkbaar. Ook dat, beloof ik mezelf, ga ik nu loslaten. Nee nu, nu eh, wacht even, nu… NU!

Alle soorten en maten

Ik ga mezelf bekijken met de ogen zoals ik naar andere mensen kijk, vol liefde en begrip. Lijkt me een heerlijk gevoel, net zo’n lekker gevoel als dat van een zachte vrouwenborst in je hand of een lekkere harige borstkas waar je met je vingers heerlijk doorheen kunt kriebelen of een lekkere kont of… oh oh, even terug naar het nu, pffff.

Laatst liep ik naast een klein rimpelig vrouwtje, wel slank, dat dan weer wel, en we kregen een gesprek over dik zijn. Toen sprak ze de woorden (tussen het hoesten door, want ze rookt heel veel): „Wat ik zo mooi vind aan jullie soort mensen, dat jullie zo’n mooie strakke huid hebben.” Eh, dank je?

We komen in alle soorten en maten en dat wordt steeds zichtbaarder, gelukkig wel. Zelfacceptatie dat is het aller-, allerbelangrijkste. Lief zijn voor een ander, maar zeker ook voor jezelf. Misschien eerst alleen voor jezelf voor mezelf, ik hou van mij, met alles wat ik ben,  hoeveel dat ook mag zijn. Ik mag er zijn, nee ik ben er, ik ben er al 57 jaar en met alles wat ik heb overwonnen, gedaan en bereikt heb en degene die al aan heb mogen raken, mag ik trots zijn op mezelf. Nee wacht, ik bén trots op mezelf! Net zoals ik heel trots mag zijn op jou.

Dus de volgende keer dat ik in de spiegel kijk zeg ik: lieve leuke knappe grappige en bescheiden Reuzin, ik hou van jou en ga nou eens als de sodemieter naar de sportschool.

Kus Diny