Vreemde Vogels

In oktober trouwde ik met de allerleukste vreemde vogel bij De Vreemde Vogel; een zogenaamde ‘buitengewoon en gewoon buiten’-locatie.

Terugkijkend op deze dag denk ik aan mijn eigen bonte gezelschap. Hoe vreemder de vogels, hoe mooier de volière!

Aanwezig waren:

Een vrezende vogel, die op afstand van de anderen bleef uit angst voor Covid.

Vrije vogels, dansend op hun blote voeten.

Veeleisende vogels, die we expres in een pipowagen en krappe caravan hebben laten overnachten.

Vastzittende vogels, wat een negatief lineair verband hield met de toename van het alcoholpromillage.

Verdrietige vogels, die hun beste feestmasker hebben opgezet die dag.

Gevaccineerde en niet gevaccineerde vogels,  die dat gelukkig niet als gespreksonderwerp hebben opgegooid.

Vertrouwde vogels, die altijd als thuiskomen voelen.

Vroege vogels; je raadt het al, dit waren de kuikens.

En natuurlijk niet te vergeten de vrolijkste vreemde vogel; Nico, onze ambtenaar van de burgerlijke stand.

Gevouwen kraanvogels

Nico paste perfect bij de locatie; bijzonder, kleurrijk, warm.  Nico sprak in superlatieven over ons en was hierin allerminst bescheiden. Dit bracht voor ons de uitdaging met zich mee om het echt te ontvangen en onszelf niet kleiner te maken.

Ter decoratie waren er ook gevouwen kraanvogels. De bedoeling was dat de kinderen van vrienden deze thuis in de weken voorafgaand aan de bruiloft zouden vouwen. Een flink aantal vloekende appjes van vriendinnen verder, begreep ik dat ik de kinderen en hun moeders een hoop frustratie had bezorgd met deze taak. Ik kreeg foto’s van vaders die de opdracht moedig overnamen en deze met  volhardende precisie voltooiden. Mijn beste vriend raakte zelfs verslaafd aan het vouwen en verloor zijn baan erdoor.

Tussenstand op de bruiloft was ruim driehonderd vogels. Nog maar ruim zeshonderd vogels door mij bij te vouwen. Duizend kraanvogels brengen geluk volgens de legende. Stel je voor dat minder dan duizend vogels ongeluk toebrengt aan mijn kersverse huwelijk. Ik wil wel graag getrouwd blijven, want het was me toch een rib uit mijn lijf.

Nico, die ook twee kraanvogels kreeg, gaf er eentje de week erna weer door aan een nieuw bruidspaar, want geluk kan je vermenigvuldigen door het te delen.  Het geluk hebben wij zeker vermenigvuldigd die dag. Toen ik ‘s ochtends wakker werd, had ik vleugels.