KLM – vliegen met humor

Vliegschaam je je nog een beetje? Niet doen. Gewoon lekker de corona voorbij en met z’n allen naar het warme zuiden deze zomer. Misschien zelfs een inhaalslag in het voorjaar.

Of heb je vliegangst? Niet nodig. Met humor kom je daarvan af. En als het aan de KLM ligt, is die vanzelfsprekender dan dat de zon schijnt. Nee, uit de zuurstofmaskers stroomt geen lachgas. De KLM overweegt serieus om stewardessen in een driedelig pak te hijsen en stewards in een rok. Dus kan het voorkomen dat je je koffie behalve met melk en suiker wel zeer inclusief geserveerd krijgt – de vakantie-voorpret is al begonnen.

Bij Op1 hadden de presentatoren moeite hun lachen in te houden, maar ze behandelden dit onderwerp serieus. Ze moeten zich aan de NPO-woke-uitstraling houden. De een paar jaar geleden failliet gegane modeontwerper Addy van den Krommenacker, heeft zich als modeontwerper al aangemeld. Hij vindt wel dat er voor het bukken een split in een rok moet zitten. Ja, dan lig je toch even krom van het lachen, zeker als de wokies aan tafel het een goed idee vinden – een split is overigens een fatsoenlijke scheur.

„Heb je dat gezien?” Mijn oude nicht belt me op en heeft het gelijk over Addy. „Word ik dement, is het soms 1 april?”, vraagt ze zich ongerust af. „Vroeger werd een man in vrouwenkleding opgepakt. Een verklede kerel noemden we dat.”

„Tijden veranderen”, zeg ik maar.

„Nou, ik vlieg niet meer met de KLM naar Benidorm. Was altijd zo leuk dat je in de cockpit mocht kijken. Daar krijg ik nu toch rare beelden bij.”

„Ach, zie er de humor maar van in. Het valt niet uit te leggen.”

„Nee, zeg dat wel. In je zomerblootje mag je op de wallen niet eens meer een blowtje doen. En dit mag allemaal wel. Ik heb zelf in het vak gezeten, maar ik was altijd netjes en bediende de kanten in alle talen”, zegt ze met een Platamsterdams accent.

Voor de goede orde: mijn nicht was stewardess.

Humor moet je niet uitleggen. Toch voelt de absoluut niet geëngageerde Jochem Myer zich in de taxi met André van Duin, verplicht dat wel te doen. Na beelden van Tommy Cooper, waarbij je niet moet nadenken waarom hij altijd een fez op zijn hoofd had, de sketch van Jochem als Antilliaanse man op het vliegveld van Bonaire. Natuurlijk aangedikt door een Surinaams accent, maar de aimabele man die Jochem van dienst was, bestaat echt. Jochem denkt dan ook dat de man niet is beledigd, eerder dat mensen menen te moeten vinden dat hij dat is.