Confrontatie

Enkele jaren geleden werd er regelmatig op zondagmorgen bij ons aangebeld. Bij het opendoen bleek er dan een gezelschap van een persoon of vier te staan, soms zelfs met een kind erbij, die de allesbehalve blijde boodschap van Jehovah kwamen verkondigen.

Steeds zei ik geen belangstelling te hebben en verzocht hen ons adres voortaan over te slaan. Maar het hielp niet, ze bleven komen, zelfs ondanks de op de voordeur aangebrachte sticker. Niet elke week, maar toch zeker 1 á 2 keer per maand. En elke keer stond er een nieuw groep op de stoep, die zei niks te weten van mijn verzoek onze deur voortaan over te slaan. Op het laatst was ik het zo zat dat ik opendeed in badjas en die quasi toevallig liet openvallen. Daarna heb ik ze nooit meer gezien…

Onlangs las ik in de weekendbijlage van de Volkskrant een interview met het Tweede Kamerlid Kauthar Bouchallikht met daarbij een serie grote foto’s van haar in onmiskenbare moslimkledij, inclusief hoofddoek. Dus van top tot teen bedekt in textiel,en slechts handen en gezicht zichtbaar. In het interview beklaagt ze zich heftig over de toenemende moslimhaat en uitsluiting in de Europese Unie.

Vrijheid blijheid

Nou ben ik van mening dat iemand zich maar moet kleden of uitdossen zoals het hem/haar belieft. Of dat nu driedelig grijs met stropdas, minirok, spijkerbroek of wat dan ook is, al of niet met een serie lelijke tattoos, of andere toevoegingen. Vrijheid blijheid is een groot goed in onze samenleving, en het is bepaald een groot gemis dat dit geen wereldwijde praktijk is. Met name in moslimlanden, waar specifiek de vrijheid van vrouwen wordt beknot en onderdrukt uit naam van een middeleeuwse religie, die daarbij tevens het principe van de scheiding van kerk en staat weigert te erkennen, en hier en daar zelfs vrouwenbesnijdenis praktiseert. En dat is dus precies de religie die mevrouw Bouchallikht zo opzichtig uitdraagt.

Iemand die zich zo uitdrukkelijk als moslima uitdost maakt met recht gebruik van de vrijheid om gekleed te gaan als haar goed dunkt, maar het verschil met andere uitdossingen is dat ze tegelijkertijd voortdurend een propagandistische boodschap ten gunste van die vreemde religie uitdraagt, waarmee ze haar religieuze visie confronterend voorhoudt aan iedereen die ze buiten de deur tegenkomt, inclusief de gedrukte foto’s bij een interview. En dáár ben ik nu niet van gediend, net zo min als van het voortdurend aanbellen op zondagmorgen door andersoortige gelovigen. Ja, en dan kun je dus ook reacties verwachten. Zoals mijn openvallende badjas.