Hooguit een beetje vertraging

Baumkirchen, de laatste dagen van 1986. Mijn ouders en ik hebben er zin in. Twee weken winterpret in Oostenrijk. Aan alles is gedacht: een gezonde auto, winterbanden, sneeuwkettingen, het routeboek, proviand voor onderweg, cash in drie valuta, warme kleren, onze gear. De onvermijdelijke vertraging vanwege de files. Aan één ding echter niet: dat er op onze bestemming na al die mooie witte winters geen sneeuw zou liggen.

Daar sta je dan. Zonder internet, email of mobiele telefoon. Zonder Facebook, Twitter of Instagram. Zonder elektrische apparaten waarmee je jezelf de godganse dag kunt vermaken. Maar ook: zonder ons zorgen te hoeven maken over dingen die er niet zijn. En met een auto, wandelschoenen en elkaar.

We hebben de plaatselijke nachtmis bezocht. De uitbaatster van de B&B had kerstcadeaus voor ons. Ik spelde elke ochtend de Tiroler Tageszeitung. Artikelen over die nieuwe vinding, sneeuwkanonnen. Of dat wel zo goed is voor het milieu. En over steeds meer wintersportreizen per vliegtuig. Zou de luchthaven van Innsbruck dat nog aankunnen? We hebben in de omgeving van onze B&B gewandeld. Dagje stad met de auto. Kerken bezoeken, mweuh. Dagje stad met de trein. Olympisch museum, yesss! Samen met de buren oud en nieuw vieren. Een paar middagen achter de tv vanwege de Vierschanzen-tournee. De rivaliteit tussen Duitsland en Oostenrijk.

Half dagje skiën

Ondertussen vragen we ons af: de sneeuw, waar blijft die? „Später Winter”, is wat ik tijdens de ÖRF Nachrichten opvang. Niet dat het Koning Winter speet; hij kwam hooguit wat later. En op de laatste zaterdag van de vakantie bleek het zowaar mogelijk om een half dagje te skiën. We moesten er 15 kilometer voor rijden, maar we vonden een oefenweide waar we ons voor omgerekend een paar euro’s een middagje op de lange latten hebben vermaakt. Toen we alweer een paar weken thuis waren, zagen we op het journaal beelden van prachtig ingesneeuwde Alpen. Koning Winter was Oostenrijk beslist niet vergeten; waarschijnlijk stond hij in de file, of had zijn Alpen Expres een beetje vertraging.

Inmiddels is het 2023 en zie ik op het internet, via de email en op de mobiele telefoon dat die eerder genoemde milieutwijfel is verdwenen. Op Facebook, Twitter en Instagram foto’s van witte strepen in groene landschappen. Een witte streep in de blauwe lucht. En teksten als „de sneeuw, waar blijft-ie?” en „Help! Wintersport is straks niet meer mogelijk!”

Beste mensen, de winter is nog maar net begonnen. Misschien heeft Koning Winter de Alpen Expres gewoon ingeruild voor een sneeuwjet en is-t-ie per ongeluk in het verkeerde vliegtuig gestapt. Er zijn meer dan genoeg vluchten tussen de Amerikaanse westkust en de Alpen. Die sneeuw komt echt wel. Hooguit met een beetje vertraging. En wintersport was toen al mogelijk en zal dat blijven. Hooguit met een ander routeboek. Misschien is „hoog” dan wel „uit”.