Zomaar een verandering

Ik krijg steeds meer een hekel aan apparaten die het niet meer doen of zaken die afwijken van hetgeen ik gewend ben. Als de tv het nog niet doet nadat ik hem uit en aan heb gezet, dan zoek ik wel een alternatief.

Het kan namelijk liggen aan de tv, de Next Mini Mediabox, Ziggo, de Sonos Beam of de wifi en eer ik dat allemaal heb onderzocht, kijk ik net zo lief op het scherm van mijn mobiel. Net zo gemakkelijk.

En toen was daar die mail dat mijn blogsite ging migreren. Op dag één kreeg ik een aankondiging en op dag drie werd ik welkom geheten bij de nieuwe familie. De communicatie werd vanzelfsprekend begeleid door FAQ’s en handleidingen, maar echt behulpzaam waren die niet. Bij elk kijkje dat ik nam, werd duidelijker dat ik significant meer tijd en aandacht moest vrijmaken om mijn nieuwe familie te doorgronden. Ik snapte er niets van en mijn tegenzin groeide. Naast het feit dat de lay-out ingewikkelder te realiseren is en het publiceren langer duurt, kwam ik er ook achter dat de link naar mijn oude site het niet meer doet. Gedoe.

Motivatie om door te gaan

Sinds januari 2017 was ik gewend aan hoe mijn site werkte. Ik had zomaar een opzetje gemaakt en kon met enkel een foto en een tekst een nieuwe blog publiceren. De lay-out kreeg ik er gratis bij. Bovendien kon ik een nieuwe blog simpel naar een vaste kern fans sturen. In een Excel hield ik bij hoe vaak de site werd bezocht en trots zag ik het gemiddelde oplopen. Het loon na werken gaf mij de motivatie om door gaan, want in vijf jaar is de site toch ruim tweeënzestig duizend keer benaderd.

Voor de publicatie van mijn vorige blog moest ik er toch aan geloven en ging ik er weer voor zitten. Ik ontdekte gelukkig snel hoe ik een vorige versie terugzet. Een functie die goed van pas kwam, want ik ben hardleers. Uiteindelijk lukte het om iets te publiceren, de nieuwe blog in de huidige structuur te plaatsen en na een copy- en pastetruc heeft de tekst van de link ook nog hetzelfde lettertype.

Natuurlijk lukt het mij uiteindelijk allemaal wel. Het zal wel moeten. Het geeft ook wel weer voldoening en zin om nieuwe dingen uit te zoeken al staat de teller vooralsnog op dertien bezoekers, zestien bezoeken en vijftig paginaweergaven. Want als ik er dan toch voor moet gaan zitten, dan maar aan het roer.