Angst en beven

Als expat scroll ik elke dag door Nederlandse krantenkoppen om te kijken welke windmolen er nou weer in de fik staat. Verbazing wekt de schijnheiligheid van de ophef rondom ene Matthijs van N., die samen met zijn hoofdredactrice Dieuwke W. een schrikbewind uitoefende op de redactie van talkshow DWDD.

Wanneer dit achter de schermen plaatsvindt, is de wereld te klein. Als dit vóór de schermen gebeurt, heet het goede TV.

Programma’s worden gecreëerd met het oogmerk van publieke vernedering en dat is al jaren zo. Talentshows zijn arena’s waarin een handvol gladiatoren overleven en de rest genadeloos wordt afgeslacht. Ik citeer ene Jerney K. (NB: dit dateert nog van vóór mijn vertrek uit Nederland, 16 jaar geleden): „Sommige kandidaten komen hier omdat ze er leuk uitzien en denken dat ze kunnen zingen. Jij kan niet zingen en je ziet er ook nog eens niet uit.” Niet dat het in het buitenland beter is. In de Duitse versie van Idols worden nepkandidaten ingehuurd die de loser uithangen om zich door de jury op de kop te laten schijten. That’s entertainment.

Interviewen met zinloos geweld

Nu steelt ene Paul de L. het voetlicht met de bekentenis dat hij achter de coulissen ook weleens te ver ging. Pardon, hij gaat ook vóór de de coulissen te ver. Jaren geleden al vergeleek Renate D. in Zomergasten Pauls manier van interviewen met zinloos geweld en dat is het ook. Mensen in de zeik zetten en er vilein bij grinniken: Nipkowschijven en Televizierringen wint hij ermee. Ineens heet het dan taboeloos entertainment.

Tonnen boter ligt er op de hoofden van omroepdirecteuren. Wat de bedrijfsraad van BNNVARA ook beweert: dat er over Matthijs nooit aan de bel werd getrokken, wil er bij mij niet in. In de marge van het onderzoek eerder dit jaar rondom de misstanden bij TVOH kwam aan het licht, dat iedereen bij RTL als de dood is voor ene John de M. Hoe lang zit die man er ook alweer? Een sfeer van angst en beven creëren is niet taboe in TV-land. Het mot.

Pleitbezorgers van Matthijs maken gewag van de stress, die het maken van zo’n ‘fantastisch tv-programma’ met zich meebrengt. Eh, pardon? Het was maar een talkshow, hoor. Qua educatieve en culturele waarde komt het niet tot aan de enkels van, ik noem maar wat, Diogenes.

Hoe kunnen we een cultuuromslag bewerkstelligen? Allemaal de TV uitzetten en een boek lezen. Onze beschaving zou er van opknappen.