Gas(t)land van het WK
Dat vraag ik u af. Wat u vindt van Denzel Dumfries’ antwoord op de vraag of het ook schuurt dat Oranje gaat voetballen in stadions die met bloed, zweet en tranen zijn gebouwd? Als hij zegt dat je in de eerste plaats voetballer bent, maar dat ze natuurlijk ook oog hebben voor de maatschappelijke misstanden?
Ben je bakker, ICT-er, boer of leraar en in de tweede plaats mens, vader, moeder, kind? Je bent toch totaal mens? Of niet, trainer van Denzel, Louis van Gaal, met je Totale Mens-principes? (quote: „Een pass op het veld wordt niet alleen door de speler gedaan, maar ook door zijn brein. Dat wordt beïnvloed door zijn omgeving”). Ben je eerst trainer en als je uitgetraind of klaar bent met voetballen, dan weer in de eerste plaats mens? Is het mens-zijn zo vloeibaar dat je jezelf in de eerste plaats niet ziet als mens maar als voetballer en daarna als mens? Je bent toch niet wat je doet?
De vraag of het Nederlands elftal überhaupt wel naar Qatar moet gaan was voor de bühne; natuurlijk zou Holland gaan. Omdat er weliswaar genoeg is aan te merken op het gastland, maar als je alle landen ter wereld afzet tegen de volatiliteit van de Nederlandse vereisten met betrekking tot respect, duurzaamheid, mensenrechten, slavernij, inclusiviteit etcetera, dan kun je de komende twintig Wereldkampioenschappen Voetbal maar in één land organiseren. Nederland dus.
Dubbele argumentatie
Zou die vloeibaarheid van standpunten, normen en waarden nou voortkomen uit het feit dat dit land is vergeven van water? De eeuwenoude strijd tegen het wassende water? De opportuniteit waarbij principes en zekerheden net zo makkelijk overboord worden gegooid als het even niet uitkomt? Want hoe kun je anders de argumentatie om wél een regeringsdelegatie mee te sturen duiden? Dat zijn namelijk geen mensen die niet in de eerste plaats voetballer zijn, zoals Denzel en als bijkomstigheid een mens met oog voor maatschappelijke misstanden.
De argumentatie was een dubbele: Qatar was belangrijk voor de evacuatie uit Afghanistan, dus dat moet beloond worden. Maar je kunt niet alleen op die Afghanen af gaan…Was de ene motivatie niet bedoeld als een EMDR voor de belangrijkste andere: de financiële pijn van het gas en de oorlog van Rusland? Is de gastvrijheid van Qatar een gastvrijheid zonder t? Gastvrijheid zonder t is ook Gasterravrijheid. Vrij van Russisch gas. Gasvrijheid. Dat daar Nepalese en Benghalese gastarbeiders als moderne slaven en eigenlijk gasarbeiders voor zijn gesneuveld is duidelijk. Maar we zijn in de eerste plaats voetbalsupporters, geen mensen, en na het WK kun je nog wel verketteren en excuses maken. Tijd en ruimte genoeg om te zeggen dat, met de kennis van nu en de normen en waarden die we na het WK hebben ontwikkeld, we excuses moeten maken voor misstanden waar we de komende weken nog even de ogen voor sluiten.
En zeg nou zelf, dat gas van Qatar past Nederland ook beter toch? Zo vloeibaar als de Nederlandse normen en waarden zijn, zo vloeibaar is ook het LNG van Qatar.