Beige Dinsdag

Ik ben ondertussen al weer een paar wedstrijden aan het kijken van het WK op de televisie. Ja, ik weet het: Foei! Stoute jongen! Hoe durf ik na alle ophef over mensenrechten en het verbieden van bier en One-love bandjes?

Nou, gewoon. Op dezelfde manier waarop mensen nog steeds Nederlandse talentenshows kunnen kijken nadat het duidelijk werd dat er grensoverschrijdend gedrag werd vertoond bij The Voice. Op dezelfde manier waarop mensen nog steeds De Wereld Daait Door kunnen prijzen voor haar succes ondanks de angstcultuur die Matthijs van Nieuwkerk creëerde.

Black Friday

Maar ik dwaal af. Dit was eigenlijk een bruggetje naar de reclames tussen voetbalwedstrijden door. En de manier waarop iedere middenstander nu zwicht voor de komst van ‘Black Friday’. Nu is deze antraciete inleiding van het weekend niks nieuws. Dat weet ik. Maar het wordt wél langzaam aan steeds erger. En we nemen het klakkeloos over van Amerika. Waarom? Dat weten we zelf eigenlijk ook niet. Ja, oké: geld. Dikke doekoe. Maar van de echte ‘culturele’ grondbeginselen weten we weinig af.

Dus het werd weer even tijd voor de eerst mogelijk vindbare hit op google. Ik parafraseer: „Het vroegst bekende gebruik van Black Friday was in November 1951; waarbij fabriekswerkers zich op de vrijdag na Thanksgiving ziek gingen melden zodat ze een vierdaags weekend konden hebben.” We nemen dus een vercommercialiseerde versie over van een Amerikaans gebruik die in het teken staat van arbeiders met slecht geregelde overeenkomsten omtrent het opnemen van vakantiedagen. En dat vind kwalijk.

Geveinsde koopkracht

Daarom pleit ik voor een geheel eigen versie van een dag met schijnaanbiedingen: Beige Dinsdag. Nederland gaat voor haar eigen dag van de geveinsde koopkracht. Drie dagen eerder dan de Amerikanen. Alle internationale winkelketens moeten zich hier ook aan houden. Waarom? Omdat het belangrijk is als land om de dieptepunten van het kapitalisme op je eigen manier te vieren. En het is gewoon leuk om tegen al die geld graaiende bedrijven aan de overkant van de oceaan te zeggen: „Black Friday? Nee nee! Wij zijn Nederland! Wij hebben Beige Dinsdag!”

Sterker nog. Ik pleit voor een eendaagse verhoging van inkomstenbelasting op Black Friday. Zodat internationale bedrijven geen extra winst kunnen maken op die dag. En denken: „Ja, potverdikkie! Laat maar! De enige die hier iets aan verdient is Nederlandse belastingdienst.” Het geld uit het Black Friday-potje geven we aan alleenstaande ouders die hun energierekening niet meer kunnen betalen. Win-win. Want Ome Sam betaalt.