Familie-vloggers

„Gooi nou toch eens die papiertjes in de prullenbak. Tjongejonge, je ligt daar maar op die bank. Straks heb je ook nog zes weken vakantie. Volgend jaar ga je maar mooi een vakantiebaantje zoeken hoor…”

Verwonderd kijk ik op. Verhip, dat is mijn stem. Zoon, 14, lacht hard.

„Ja, ik heb je opgenomen.” Hij kijkt even op zijn schermpje: „2 juli was dat.”

„Wat?!”, laat ik me ontvallen. Samen luisteren we nog een keer naar mijn riedel, er klinkt onmiskenbaar irritatie in door. Zoon schatert het weer uit. Gelukkig, denk ik opgelucht, ik ben weleens erger tekeer gegaan.

„Dat kun je niet maken hoor. Laat je dat ook aan anderen horen?”

„Natuurlijk niet, dan schaam ik me toch dood”, zegt hij met overtuiging. We kijken elkaar even diep in de ogen. Hij grijnst, ik grijns terug.

Nu komt het er op aan, denk ik ineens. Op onze band, op de opvoeding tot nu toe. Moet ik hier alert op zijn, in mijn eigen huis? Alsof je ter plekke chantabel wordt voor je eigen kinderen. In wat voor tijd leven we?

Gelach uit een apparaat

Vorige week kwam ik zijn kamer binnen met een vraag. Plotseling klonk er gelach uit een apparaat, zoon lachte nog harder. „Tye hoorde wat je zei, haha.” „Zo, Tye en wat vind jij ervan?”, riep ik toen maar. Laatst stond ik even achter zoon om mee te kijken hoe hij FIFA speelde. Ik maakte een geintje, trok een gekke bek en keek recht in het gezicht van zijn vriend Hesse, op het andere beeldscherm.

Grappig, maar ik voelde me ook betrapt.

In De avondshow van Arjen Lubach zagen we zijn item over familie-vloggers. Je hebt blijkbaar ook familie-influencers. Ouders die hun leven vastleggen op camera en dit met de wereld delen. Een prachtig verdienmodel. Ze houden zich aan een eigen script: het ziet eruit alsof ze hun leven acteren. Zoon wist het precies: „Oh, De Bellinga’s…”

We zagen de ouders de meest intieme dingen vertellen, uitleggen en meemaken met een half oog gericht op de camera. Hun jonge kinderen deden braaf mee. Alles wat je ouders doen is toch normaal?

Man schudde zijn hoofd, stond halverwege op en liep de kamer uit. Ik bleef zitten, luisterde en huiverde. De avondshow van Arjen is een aanwinst, toch verlangde ik even hevig naar de vorige eeuw.