Geen glas, wel een plastic bekertje

„Een vaste klant heeft bloemen voor de verbouwing gestuurd. Die staan daar op de toonbank”, zegt de ene dame achter de balie tegen de andere. Zo duidelijk dat ik het wel moet horen.

Ik voel me ook aangesproken. Ik kom hier al jaren. „Ik was het niet”, laat ik duidelijk weten. Ik word vandaag bij bakker Bart bediend door twee dames. De een doet de broodjes en de jus, de ander rekent af en doet de koffie. Teamwork!

Gelukkig geen koekje zoals gisteren. „Lekker, maar niet goed voor diabetes”, laat ik met een lach weten. „Ik geef mijn kind al weinig suiker”, zegt de andere dame. ‘Dat had mijn moeder vroeger moeten weten’, denk ik. „Nou, dan moet u ook geen jus d’orange nemen”, zegt de een tegen me. En daar gaat zij voor mij net iets te ver. Als klant bepaal ik liever zelf wat er bij mij naar binnengaat. Ik ben geen schaap, ik loop niet met de kudde mee. Eigen vitaminen en vetten regelen.

Prima menu van de bakker

In al die jaren ben ik hier een klant die bewust zijn eetwaren uitzoekt. Prima menu bij Bakker Bart, samengesteld in de loop van zo’n vijftien jaar. Geen croissant, al jaren geen bundel vet meer. Nee, twee broodjes en kaas daarover verdeeld. Wel boter. En de garnering van tomaat, komkommer, rucula en peper.

Die vitaminen-aanvulling heb ik de weken van de verbouwing van BB moeten missen. Jumbo heeft ook een leuke ontbijt-aanbieding. Croissant, bruin broodje met kaas, banaan, jus en koffie. Alles in één zak. Dan ga je niet onderhandelen in die korte tijd.

Ik zit op mijn vertrouwde plaatsje en zie dat die suikermevrouw wel op mijn dienblad een plastic bekertje met rietje dat ik nooit neem, heeft neergezet. Ik ben te verbouwereerd over de ‘bewuste’ dame. Het is toch sinds de verbouwing regel ‘een glas’ met jus te geven? Dat is minder milieubelastend. Daar heb ik al meerdere keren in het verleden een opmerking over gemaakt.

Hoe kan ik haar daarop attent maken zonder dat ik dat een ander laat weten? Of is ze toch ongevoelig daarvoor? Ik zeg er toch wat over als ik wegga. Helaas, weinig gehoor. Er valt nog veel te leren.