Propje…

Beste lezer, laatst sprak ik een collega, een aardige man die levendig kan vertellen. Hij vertelde dat zijn 85-jarige moeder onlangs door een propje een infarct in het hoofd kreeg en vervolgens een paar dagen in het ziekenhuis moest blijven ter observatie.

Zij was erg ontsteld dat zij er een paar dagen moest blijven en dreigde ermee zelf op te stappen als er niet snel een ontslag kwam. Heel haar leven gezorgd voor het gezin en de laatste tien jaar voor haar man. Heel veel stress en onmacht kwamen ineens door een propje op haar pad.

Haar hulpbehoevende 91-jarige man was ondertussen thuis en kreeg verzorging. Niet zoals hij gewend was, een paar keer per dag en steeds een ander gezicht. Lieve en zorgzame gezichten wisselden af en hoe lief bedoeld ook, het was heel erg wennen zo zonder zijn lieve en zorgzame vrouw.

Verbaal agressief

Eenmaal thuisgekomen nam moeder de zorg weer op zich, vader blij en met wat hulp van derden ging dit ogenschijnlijk goed totdat het de dames van de verzorging begon op te vallen dat moeder wel erg kort aangebonden was op z’n tijd en zelfs regelmatig in het bijzijn van een verzorgende verbaal agressief.

Waarschijnlijk was dit onaardige gedrag het gevolg van haar ‘propje’ en kon zij er zelf niks aan doen, maar de verpleging begon zich ermee te moeien en uitte de zorg naar de familieleden die hier best van schrokken.

Een oplossing hiervoor moest gevonden worden want dit kon zo niet langer. Moeder en vader die al zestig jaar lief en leed deelden moesten apart gaan wonen. Er was geen andere keuze mogelijk.

Ik schrok enorm van dit verhaal, het lijkt mij onmenselijk om dit te moeten doen. De bedoeling van zo’n lange tijd samen is toch tot de dood ons scheidt. Dat hebben zij ooit aan elkaar beloofd en gaat ‘m nu niet worden.

Geen betere oplossing?

Waarom is er geen betere oplossing voor deze mensen, die noodgedwongen niet meer bij elkaar kunnen? Een liefdevolle plek met begeleiding? Dit is wat wij allemaal toch liever willen voor onze ouders en geliefden?

We kennen allemaal wel een dergelijk ‘geval’ in onze familie of omgeving waarbij een (ouder) echtpaar de dupe wordt van onze goede bedoelingen en het complexe zorgstelsel. Waarbij ‘het niet anders kan’ omdat deze vorm van zorg er gewoon niet is…

Hopelijk is er in de toekomst wel een manier om deze mensen samen een prettige oude dag te geven, daar moeten we voor gaan met z’n allen!

Dag,

Spookje