Breakfast at Kruimeldief

Claude Aendenboom 8 sep 2022

Ik woon nu al een tijdje op de hoogste etage van een groot saai muisgrijs flatgebouw. Ik leef daar solitair als een boeddhist: elke dag mediteren, sporten en studeren.

Jawel, wiskunde, chemie en fysica. Maar tussentijds ook teksten schrijven natuurlijk. Toch heb ik er aan gedacht om ooit een hond in huis te nemen, maar mijn vrienden hebben mij dat toen afgeraden: „Een hond vraagt meer verzorging dan een baby.”

Vorige lente zag ik de film Breakfast at Tiffany’s. Een kaskraker uit 1961 over een onmogelijke relatie tussen een aantrekkelijk jongedame en een schrijver uit New-York die geen rooie duit bezit. Ik heb enorm genoten van deze romantische film maar in the end bedacht ik: gelukkig ben ik maar zelden een unhappy single.

De volgende dag stapte ik de bakker binnen om twee sandwiches te kopen. En toen zag ik haar, de nieuwe verkoopster. Wham! Wat een wonder van een vrouw! Lang zwart haar in een vlecht en een zachte blik in haar groene ogen. We raakten aan de praat terwijl een rij klanten achter mij geïrriteerd raakte. Bleek dat zij Steffany heette. Eindelijk was ik weer op slag verliefd, na de vele meiden die ik ooit heb gekend. Diezelfde nacht kon ik de slaap niet vatten en dus schreef ik een gedicht voor haar: Breakfast at Steffany’s.

Toch een huisdier

We zijn nu alweer enkele maanden verder. Steffany is moeten stoppen met werken vanwege een auto-ongeval, waardoor ze lang moet revalideren in het hospitaal hier wat verderop. Ik zag haar met krukken uit de taxi stappen, ondersteund door… haar vriend. Ik vergeet haar dus maar.

Vorig weekend tijdens die hete zomernamiddag op mijn terras, landde plots een ekster op mijn rode ronde tafeltje. Het beestje keek mij met zijn zwarte oogjes aan en wilde wellicht een slokje water drinken, maar keek eerst de kat uit de boom. Ik bood de blauwgevederde bezoeker snel een kom kraantjeswater aan. Ik trok mij terug in de woonkamer om tv te kijken.

Bij de volgende zonsopgang hoorde ik de vreemde vogel al kwetteren. Ik had de avond tevoren immers gezorgd voor een Engels ontbijt: brood, stukjes spek en een roerei. Mijn maatje is nu vijf ochtenden achtereen komen aangevlogen op mijn terras voor al het lekkers dat ik telkens weer klaar leg.

En zo geniet ik van een huisdier die nu vaste klant is bij Breakfast at Kruimeldief.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.