Genoeg stikstof voor discussie
Veel mensen maken zich zorgen om de toekomst van onze planeet. Het wordt steeds warmer op aarde. Jammer genoeg merk ik daar op ‘The Emerald Isle’ niet zoveel van. Vandaag was het lekker warm. De thermometer deed zijn best om 25 graden Celsius aan te tikken. Gisteren was het eveneens aangenaam. Niet alleen vanwege de temperatuur maar vooral omdat we waren uitgenodigd bij Ray en Sarah, die een heerlijk etentje voor ons hadden bereid. We hadden gegrilde, verse garnalen vooraf, een hoofdgerecht met deep-fried monkfish en applepie met een mooi glas Irish coffee toe. Dat alles met een prachtig uitzicht op de Atlantische Oceaan en een goed gesprek over hoe de wereld vandaag de dag ervoor staat.
Natuurlijk kun je er dan niet omheen om te praten over alle crises, waar wij arme zielen momenteel mee te kampen hebben. Het aantal is zo groot en zo heftig, dat ik bijna medelijden krijg met mijzelf. Als ik me alleen al beperk tot de enorme stijging van de ‘gas- en licht rekening’, dan kom ik bijna in de verleiding om de stekker er maar uit te trekken en de hoop op betere tijden op te geven. Als ik dan ook nog dat geïndoctrineerde, Zweedse, ‘blabla-kind’ over het klimaat hoor en zie doordrammen, wil ik me volledig afsluiten van deze verschrikkelijke ‘wokie-wereld’. Afsluiten van deze ‘cultuurmarxistische’ ellende, die dagelijks over ons uitgebraakt wordt.
Overigens, door al deze crises, verzachten de gevolgen van de ene crisis die van de andere. De opwarming van de aarde zorgt er namelijk voor dat we deze winter de verwarming belangrijk lager kunnen zetten en wat minder afhankelijk zijn van Poetins gas.
Gelukkig heb ik me bijtijds van al die lamzalige gedachten kunnen verlossen door me te verheugen op de komende ‘Grand Prix’ van Zandvoort. Op wederom een glorieuze race van ons aller Max, met honderdduizenden enthousiaste oranje-fans langs het circuit opgesteld. Het circuit dat de ‘anti-stikstof-lobby’ heeft overleefd. Tevergeefs heeft die pressiegroep geprobeerd de race te blokkeren en de alledaagse mens een vrolijke noot te ontnemen in zijn alsmaar somberder wordende bestaan. Het is dus echt niet alleen stikstof die een steeds zuurder wordend milieu veroorzaakt.
Hoe het ook zij, ondanks de opwarming van moedertje aarde, de ‘Grand Prix der Lage Landen’ gaat gewoon door en het ‘Red Bull Racing Team’ is met zijn voorman Max Verstappen aan zijn eigen opwarming begonnen.
Ook zo’n ‘natte droom’ van menig wokie is het realiseren van een gelijke beloning voor alle sporters. De beloning van vrouwelijke sporters moet naar hetzelfde niveau getild worden als die van mannelijke sporters.
Okay, als ze even goed presteren als hun mannelijke evenknieën in de sport, evenveel publiek trekken en voor evenveel amusement zorgen, dan vind ik dat niet meer dan billijk. Maar ik heb het idee dat daar totaal nog geen sprake van is, ofschoon de vrouwelijke opmars ook in dat opzicht duidelijk is begonnen.
Dan hebben we nu ook ineens te maken met ‘man-vrouwen’ en ‘vrouw-mannen’ die de vrouwensport op onsportieve wijze ontluisteren. Individuen die zich plotsklaps in allerlei vrouwensporten mengen om aldaar het eremetaal te grijpen en, met hun ‘mannelijke spierbundels’, echte vrouwen het nakijken te geven. Gedreven door de ‘woke-hysterie’, willen ook deze lieden ‘met gelijke munt betaald worden’ als mannelijke topsporters.
Waarom starten die lui niet een eigen competitie of waarom meten ze zich niet met mannelijke sporters in plaats van met vrouwelijke? Op deze wijze verpesten ze alleen maar de vrouwensport.
Tja, als zij het moeten opnemen tegen mannen, dan maken ze natuurlijk geen schijn van kans en valt er geen eer te behalen en geen geld te verdienen.
Die gelijke behandeling in de sport kan mijns inziens veel beter tot stand worden gebracht door in de toekomst vrouwen en andere geslachten in mannenteams toe te laten. Door gemengde teams in het leven te roepen.
Als er in Nederland een Johanna Cruijff, een Margot van Basten of een Ruby Gullit rondloopt, dan mag zij van mij zo in het eerste van FC Utrecht worden opgesteld. Zo’n talentvolle speelster wil Frans van Seumeren vast wel inlijven.
Om welke reden dan ook, het lijkt er sterk op dat het warmer wordt op onze planeet. Ik ben er niet somber om. Helaas merk ik er qua lekker weer in Ierland maar weinig van.
Met alle ophef die er gemaakt wordt over de temperatuurstijging op aarde, heb ik maar weinig op. Die ophef is vooral gebaseerd op de vraag: waar moet het dan met ons mensen naartoe?
Ik heb geen moeite met het idee dat de mens zijn langste tijd op aarde wel heeft gehad. Als het zo is dat het door klimaatverandering te heet wordt onder onze voeten, zo heet dat we niet meer kunnen overleven, dan betekent dat echt niet het einde van de wereld. Dan zijn wij weg en krijgen andere dieren eindelijk eens wat meer ruimte om hun gang te gaan.
Op zo’n scenario kun je je goed voorbereiden door om te beginnen de kinderwens belangrijk te laten krimpen. Door bijvoorbeeld geen bonussen meer uit te delen op het krijgen van kinderen en door gelovigen in dat opzicht op andere gedachten te brengen.
Er zou ook eindelijk eens een punt gezet moeten worden achter het zinloos rekken van het leven van hoogbejaarde mensen tegen onnoemelijke kosten. Begrijp me goed: Van mij mag ieder mens honderd worden, maar wat heeft het voor zin om het leven van een stokoud persoon met een peperdure medische behandeling nog een aantal maanden te verlengen? Een ander moet er veelal jaren voor ploeteren om het bedrag dat daarmee gemoeid gaat bij elkaar te sprokkelen.
Nadat het economische scenario door de eeuwen heen gericht is geweest op meer en meer, kan een weg terug naar minder en minder ook ingeslagen worden. Uiteindelijk kan dan de situatie aanbreken dat ieder in zijn eigen levensbehoeften voorziet, ieder zijn eigen ‘volkstuintje’ heeft en via ruilhandel producten uitwisselt.
Het zal vast niet zo’n vaart lopen dat we morgen al radicaal moeten omzwaaien. Als we de komende decennia werk maken van het doen afnemen van het gigantische aantal mensen op aarde en een einde maken aan de vreselijke vervuiling en de afschuwelijke uitbuiting van mens en dier, dan gloort er ondanks de immense stikstofwolk toch nog wat licht aan de horizon.