De Markettingroker

Dat vraag ik u af. Of je bij het blijde nieuws van de Rookvrije Generatie dat Lidl stopt met de verkoop van sigaretten en tabak ook blij wordt? En zo ja: logisch, want roken is slecht voor je gezondheid.

De mentale voordelen leggen het af tegen de grote fysieke nadelen. Maar voel je nattigheid als Lidl dan van de daken schreeuwt dat ze dat doen omdat ze een voorstander zijn van een gezonde levensstijl? Word het nu als promotiemiddel in de marketing van Lidl gebruikt? Dan wordt de kettingroker die eerst door marketing aan het roken is geslagen nu door marketing aan banden gelegd: het treurige verhaal van de markettingroker.

Natuurlijk past roken niet in een gezonde levensstijl. Maar dat passen de suikers in frisdranken, alcohol in likeurtjes en bier, zout en zetmeel in chips en vet in de frikadellen ook niet. En al die E-nummers zijn dan wel door de EU goedgekeurd, maar wil niet zeggen dat het goed voor je lijf is. Dus vermoed je al gauw een schijnreden, smoes of ander voorwendsel.

Betutteling en vrije keuze

Als je niet wilt roken, drinken, snacken of snoepen dan ben je toch vrij om de peuken, wijn, patat en winegums niet in je boodschappenkar te gooien? Er is toch een gulden middenweg gevonden tussen betutteling en vrije keuze door de NIX18-campagne? Moet de supermarktkar wijken voor een supermarktkansel? Want zoals rookworst zonder ‘r’ ook worst is, is een rookvrije generatie zonder ‘r’ ook vrije generatie. Een generatie die vrij is om te kiezen en zich niet door een supermarkt hoeft laten te vertellen wat ze moet doen of laten.

Wat zou er achter kunnen zitten dat dit concern een winstgevend assortiment opgeeft en andere, ook met de motivatie strijdige, produkten (nog) niet? Je kunt van alles bedenken; van zuivere intenties tot intens verrotte beweegredenen en alles wat daar tussenin zit. Van idealen, betrokkenheid, zorg tot belastingvoordelen, reciprociteit of marktpositionering. Het is geen liefdadigheidsinstelling maar wel degelijk een onderneming met winstoogmerk want dat is inherent aan een onderneming. Maar als je niet in de bestuurskamer van het bedrijf zit blijft het bij aannames en deduceren. Da’s dus de Riddle of The Lidl…

Roomser dan de paus

Is het raar om vraagtekens te plaatsen bij een motivatie van een commercieel bedrijf dat aangeeft te stoppen met een assortimentsonderdeel omdat die wel voorziet in een behoefte maar zij die behoefte ongezond vinden? Of is er helemaal geen rookgordijn die de werkelijke redenen versluiert en is Lidl gewoon roomser dan de paus? Rooms? Iedereen, van Asterix tot Obelix weet dat het ook een Idéfix kan zijn, een waanidee. En iedereen weet dat het rare jongens zijn, die Romeinen. Rare jongens? Ja. Javaanse jongens? Nee, die niet meer.