Soms is werken best fijn
De ochtend valt, de wekker gaat. „Nee vandaag even niet”, hoor ik mezelf zeggen. Vandaag gaat het me niet lukken om mijn bed uit te komen, voor mijzelf te zorgen, mijn verantwoordelijkheden na te komen.
Het liefst blijf ik vandaag de hele dag in een donkere kamer in mijn bed liggen. Iedereen en alles ontwijken en veilig in bed liggen, onaantastbaar en ver weg van de realiteit en verplichtingen die het dagelijks leven met zich meebrengen.
„Morgen zal alles beter zijn”, maak ik mezelf wijs. Maar is dat ook zo? Met de kennis van nu weet ik dat dit een hypocriete gedachte is. Morgen zal namelijk precies hetzelfde zijn.
Mijn studie heb ik op een lager pitje staan, al kun je inmiddels wel stellen dat dat vuurtje stilaan is uitgedoofd. „Aankomend studiejaar weer een kans”, denk ik dan maar.
Aversie of affectie?
Datgene wat me nog op de been houdt is mijn werk. Een simpel horecabaantje zouden de meeste mensen zeggen. Voor mij fungeert het als een stok achter de deur. Al kost het mij ontzettend veel moeite. Veel moeite wat niet altijd gezien wordt. In de ochtend begin ik al te tobben. „Vanavond moet ik weer werken”, denk ik dan. Ik moet presteren, sociaal zijn en nog enigszins pragmatisch zijn.
In de uren voor mijn werk doe ik er alles om mijn daadwerkelijke toestand te camoufleren. Douchen, eten, nette kleren aan doen. Alles om maar te verloochenen dat ik me maar ietwat slecht zou voelen en om mezelf die 3 á 4 uur erdoorheen te slepen.
Tijdens het werken kan ik mijn zinnen verzetten, kan ik relativeren en kan ik me nog tamelijk applicabel voelen. Wat ben ik blij als ik na een avondje ploeteren toch deze ‘verplichting’ heb weten te volbrengen. Soms is werken best fijn…
De fundering leggen
En morgen zal weer alles op dezelfde manier gaan. Totdat er een moment komt dat ik een structurele verandering kan doorvoeren. De fundering daarvoor heb ik inmiddels gelegd.
Met een heleboel lieve mensen om mij heen, een intensief, maar mooi nieuw studiejaar voor de boeg, van alle kanten steun en mooie woorden zal het lukken om mezelf terug te vinden.