Saamhorigheid

Na maanden te hebben uitgekeken naar dit moment, is het EK voetbal voor vrouwen eindelijk bezig. Maar de Oranjegekte lijkt hier nog niet te zijn aangewakkerd. Er zijn andere vuurtjes ontvlamd, zou je kunnen zeggen.

En dat is zonde, want juist nu zou dit EK en dit kleurrijke team een verbindende factor kunnen zijn. En dat hebben we hard nodig.

De laatste weken was er zo ontzettend veel ellende in het nieuws. Veel Nederlanders kunnen hun vaste lasten nog maar nét betalen. En het lukt een grote groep Nederlanders inmiddels al niet meer. De kloof tussen arm en rijk is groter als nooit tevoren. Dan hebben we de stikstofcrisis waarbij wij in Nederland een onrealistisch doel hebben ten opzichte van andere landen om ons heen en waardoor hier nu de pleuris is uitgebroken. Wanneer je toekomst niet meer zeker is, je van het kastje naar de muur gestuurd wordt en als dwaas bestempeld wordt, snap ik best dat dit iets met je kan doen.

De toeslagenaffaire wordt alleen maar pijnlijker en er is nog maar amper uitgekeerd in Groningen. De mensen die te maken hebben gehad met de overstromingen in het zuiden van ons land, hebben hun geld om er weer iets van te maken ook nog altijd niet. Iedere week besluit een andere beroepsgroep om te gaan demonstreren tegen dit kabinet. Het lijkt wel alsof tussen Den Haag en de rest van Nederland een wereld van verschil zit.

Twee maanden met reces

De woningcrisis, mag je dat zo noemen?, die is er ook nog altijd. De laatste weken komen er berichten in het nieuws dat deze crisis vooral komt door de ‘ouderen’ in ons land die te lang in riante woningen blijven wonen. Mag ik jullie er even aan herinneren dat er hard gewerkt is voor deze riante woningen? Door nota bene deze beruchte ‘ouderen’ zelf! En de scheefwoners, mensen met een te hoog inkomen in een sociale huurwoning, zijn het probleem ook niet. Dan moet er gezorgd worden dat het kopen van een huis weer een recht wordt in plaats van een luxe! Dat buitenlandse firma’s nog altijd huizen opkopen en voor belachelijke prijzen verhuren, doe daar eens iets aan. Prima om vluchtelingen op te vangen, maar let dan ook iets beter op het COA, naar deze organisatie die dit in goede banen moeten leiden wordt amper omgekeken. En ook hier de vraag, waar ga je deze mensen laten?

Lief kabinet, lieve hardwerkende mensen van de Tweede Kamer; is dit echt een goed moment om twee maanden met reces te gaan?

Maar gelukkig! Daar was het EK vrouwenvoetbal. Ik had behoefte aan oranje vlaggetjes, aan fan-artikelen die overal te krijgen zouden zijn en waar ik enorm vatbaar voor ben. Ik had zin in spontane polonaises én grote schermen op diverse pleinen in het land. Waar oranje bitterballen en oranje soesjes massaal worden uitgedeeld. Mensen die de shirts van Lieke Martens, Viviane Miedema en Jackie Groenen dragen. Kom maar door.

Het toernooi is deze keer in Engeland. Het land waar Boris Johnson afgelopen week bekend heeft gemaakt op te stappen. Ik geloof dat Mark Rutte minder vertrouwen heeft van de burgers en collega’s, maar voor hem gelden duidelijk andere regels en wetten. Maar dat even terzijde.

In Engeland aangekomen bleek dat er een heuse fan-party was in Manchester: een groot plein met veel vlaggen, waar je van alles kon doen maar waar je ook gemoedelijk met andere voetbalfans én natuurlijk een pint naar de wedstrijden kunt kijken op zo’n groot scherm.

Oranje stoet voelde fijn

De plek waar de eerste groepswedstrijd van Nederland tegen Zweden op het programma stond was Sheffield. Toen we daar aankwamen na een erg interessante reis, bleek dat half Sheffield oranje en geel gekleurd was. De sfeer was ontspannen, op de fan-party ontstond een spontane polonaise tussen de Nederlandse fans met enkele verdwaalde Zweedse supporters ertussen. Er werd gesprongen, gedanst, gezongen. En zo liepen we met honderden oranje geklede mensen én veel Nederlands wapperende vlaggen naar het stadion. In deze grote oranje stoet meelopen voelde fijn. We hadden een doel, Sheffield oranje kleuren en dat is gelukt! Ons oranje viel op en werd massaal gefilmd. Er werd geklapt langs de kant en sommige mensen liepen zelfs met ons mee. Eenmaal aangekomen in het stadion zocht iedereen z’n plek en kon de wedstrijd beginnen. Eerlijk is eerlijk; veel vertrouwen had ik er niet echt in. Het team is zoekende en ondanks dat het grotendeels het succeselftal van 2017 en 2019 is, zijn de uitslagen van de laatste maanden mager.

Het deed de speelsters goed dat er veel oranje gekleurde supporters aanwezig waren en ze speelden een goede wedstrijd, ondanks de vele tegenslagen in de eerste helft. Na deze wedstrijd was het rennen voor de laatste trein terug en waren we voor heel even alle problemen en ethische vraagstukken in Nederland vergeten. Dit is écht een oranje EK-bubbel zoals ik het gewenst zou hebben: redelijk verbrand, nog een beetje wegdromend en met mijn pint cider was ik helemaal voldaan. Wat kon er nu nog misgaan? Zelfs aan corona werd niet echt meer gedacht.

Terwijl we in deze fraaie oranje EK-bubbel zitten op de fan-party, verschijnt er een push melding op m’n telefoon: ‘Jackie Groenen is positief getest op corona en moet in quarantaine’.

Shit! Houdt het dan ook nooit op?