Leven zoals jouw leven bedoeld is

In mijn leven heb ik allerlei soorten vakanties gehad: duiken in Egypte, een cruise over de Caribische zee, een rondreis door de Amazone, zon-zee-zuipen-vakanties in Spanje, kamperen, superluxe hotels, groepsreizen, stedentrips, you name it. Het waren bijzondere ervaringen waar ik dankbaar voor ben, maar ergens was ik nooit helemaal blij en uitgerust na de vakantie.

Iets klopte er niet voor mij, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen wat dat was.

Tot een jaar of zes geleden. Linda en ik stapten in de auto zonder plan en zonder doel. We hadden ruim een week de tijd samen en gingen gewoon rijden. Het enige idee was dat we daarheen zouden gaan waar op dat moment volgens Weeronline de zon scheen. Waar we gingen eten en slapen zouden we wel zien. We waren samen, hadden de tijd en meer hadden we eigenlijk niet nodig. We kwamen die week uit op de meest bijzondere plekken: aan een verlaten en prachtig strand bij de Oostzee, een oud gemaal dat verbouwd was tot een knus hotel, een spa diep in de bossen van Polen, een vakantiehuisje middenin een dierentuin van Tsjechië, etc. Elke keer waren we er verwonderd over waar we uitkwamen en hoe het gewoon voor ons klopte. De reis had nooit zó bijzonder geweest als we het van tevoren gepland hadden. We volgden nu enkel ons gevoel en hadden er vertrouwen in dat waar we zouden uitkomen gewoon goed zou zijn. Het was de vakantie met de meest magische momenten en de prachtigste herinneringen. Het was voor mij de vakantie zoals een vakantie bedoeld is.

Gevoel volgen

Sinds een aantal jaar probeer ik op dezelfde manier mijn leven te leven. Natuurlijk heb ik ook allerlei verplichtingen met de kinderen, moet er huur betaald worden en boodschappen worden gedaan. Maar ik probeer continu mijn gevoel te volgen en zo te voelen waar het leven mij naartoe begeleidt. Ik probeer te voelen wat de bedoeling is en laat mezelf daarin meebewegen. Go with the flow. Hoewel het soms spannend is als een deur sluit en een volgende nog niet open lijkt, houd ik het vertrouwen – met vallen en opstaan weliswaar – dat het gaat zoals het moet gaan. Elke keer weer verwonder ik me erover waar het leven mij dan naartoe brengt. Er gebeuren bijzondere dingen in mijn leven die nooit zo gegaan zouden zijn als ik ze gepland had. Zo ben ik me ook steeds meer bewust van de ‘toevalligheden’, synchroniciteit en bijzondere ontmoetingen in mijn leven en ervaar ik het leven nu velen malen intenser en magischer. Het voelt voor mij als het leven zoals het leven bedoeld is.

‘Moed is angst voelen, maar toch je hart volgen’

Om het leven op deze manier te kúnnen leven, moest ik door een heel aantal angsten heen. De angst om tekort te hebben, toen ik stopte met mijn goed betaalde baan bij de gemeente Rotterdam. De angst voor afwijzing toen ik besloot het gesprek met mijn familie aan te gaan over ervaringen in mijn jeugd. De angst om niet begrepen te worden toen ik een spiritueel boek schreef. De angst om er niet bij te horen, toen ik besloot me niet meer aan anderen aan te passen. Het waren angsten vanuit eerdere ervaringen in mijn leven die me in het heden blokkeerden het pad te volgen zoals dat voor mij bedoeld was. In elke stap die ik nam volgde ik mijn innerlijke kompas en vertrouwde ik erop dat het goed was. Hoe moeilijk en spannend het ook voor me was. Door ook nu trouw te zijn aan mijn gevoel, emoties en behoeftes, blijf ik op het pad zoals dat voor mij bedoeld is. Natuurlijk raak ik ook nog wel eens van mijn pad af, maar door dan goed in te voelen en te luisteren naar alle signalen, vind ik mijn richting weer. Het is een bijzonder leer- en groeiproces om het leven op deze manier te mogen ervaren.

Het is mijn overtuiging dat dit voor iedereen zo werkt. Onze gevoelens, emoties en behoeftes zijn de richtingaanwijzers en onze angsten de blokkades op ons unieke levenspad. Het vergt moed, zelfvertrouwen en zelfbewustzijn om door die blokkades heen te gaan en zo het pad te volgen zoals dat voor jou bedoeld is. Als we ons laten leiden door onze angsten en zo van ons unieke pad afwijken, zal het leven moeizaam gaan. We worden ziek, voelen ons niet gelukkig en relaties lopen stroef. Het zijn de vermomde uitnodigingen om weer op ons eigen unieke pad te komen en die blokkades – angsten – te doorbreken. „Je ziet het pas als je het doorhebt”, zei Johan Cruijff. Oftewel, ga eens door die angsten heen. Doe het eens. Spreek je uit, laat je zien, volg je gevoel, uit je emoties, neem je behoeftes serieus. Wees gewoon jezelf en verwonder je over de magie en schoonheid van het leven wat zich dan voor jou ontvouwt.