Geef me doekoe boer!

Het was zojuist licht geworden rond een uur of vijf in de morgen, ik ging met de trekker naar Den Haag vanuit de kop van Noord-Holland. Langs Heerhugowaarligthetookalweer en Castratiecum zou ik voor 7.00 uur de tunnels door zijn om op tijd ter plaatse te zijn.

Ik zou me als varkensboer niet laten uitkopen door dit stikstofkabinet. Op diverse plekken in het land stopte ik om koffie te halen. In Castratiecum raakte ik in gesprek bij de koffiebar, ik viel op door mijn imposante groene voertuig. De koffiedame, van begin 20, vroeg me waarom ik dit nou allemaal deed. Ik vertelde dat ik als varkensboer wilde doorgaan en het belachelijk vond dat ik moest worden uitgekocht. „Word je uitgekocht? Met dat geld kan je ook lekker als digital nomad werken of een Finca in Spanje kopen en chillen gek. Wie eet er überhaupt nog varkensvlees eigenlijk? Wil je havermelk in de koffie trouwens?”

Varkens, geen ossen

Verbouwereerd stond ik buiten om mijn weg te vervolgen. Wat dacht ze wel! Ik exporteer al jaren het varkensvlees en het wordt overal gegeten. Met een bak koffie vol havermelktroep reed ik verder. Er stond wat verveelde hangjeugd me te bestuderen, toen ik stopte bij station Heemstede-Arelaxt. „Hey broer, waar ga je heen met dat groene ding gap?” Ik vertelde dat ik boer was en geen broer. Zij lachten: „Hij is crazy gek, maar ga je naar Osso ofzo?” „Ik heb varkens geen ossen!”, fulmineerde ik. „Ik ben op weg naar Den Haag omdat ik niet uitgekocht wil worden.” „Hahahaha, deze man is lijp gek, hoeveel do krijg je dan bro?” „Twee miljoen ongeveer”, zei ik. De hangjeugd werd gek. „Dus jij krijgt zoveel doekoe broer? Jij gaat liever werken dan die 2 millies pakken broer?” „Heb je al crypto trouwens maat?” Ik werd compleet uitgelachen en vervolgde mijn weg. „We zien je nog in Agga gap!”, zeiden ze al lachend.

In Den Haag reed ik langzaam richting het ministerie van LNV of het mysterie van Landbouw zoals wij dat doorgaans noemden. De menigte werd drukker en drukker. Ik probeerde langzaam mijn trekker op het malieveld te manoeuvreren. Lopend ging ik in richting de 2^e kamer, totdat ik op mijn schouder werd getikt. Het was de hangjeugd weer. “Jij gaat gewoon die doekoe pakken broer!” De hangjeugd laaide de menigte voor het ministerie op: „Geef hem doekoe broer, geef hem doekoe broer!”

Toen het geluid dimde, schreeuwde ik: „Geef me doekoe boer!” De menigte lachte, ik was the winner of the day. Ik pakte de 2 millies en ik bestelde een havermelk in mijn nieuwe woning op Ibiza, this was the beginning of the new me!