Het stinkstofprobleem

„Zeg Ossie, waarom heeft jullie land eigenlijk een stikstofprobleem?”

Tja, probeer dat maar eens aan een buitenlander uit te leggen. Iemand die dan eindelijk een vertaald artikel uit een Nederlandse krant voor ogen heeft gekregen, waarna een al even buitenlandse wetenschapper probeert te achterhalen waarom wij een ‘nitrogen problem’ hebben. Als het die wetenschapper niet lukt, waarom zou het mij dan wel lukken?

„Ons land kent een stikstofprobleem”, is dan mijn antwoord. „Dat wil niet zeggen dat wij een stikstofprobleem hebben.”

We hebben eerder een probleem met stikstofoxiden en nitraten. Plantenmest. Net zoals we een probleem hebben met plantenvoer. Als we het voortaan zo benoemen, dan denk ik dat we veel luchtiger over die problemen kunnen praten. Probeer het maar eens: vervang iedere keer dat je het woord leest ‘CO2’ door ‘plantenvoer’ en ‘stikstof’ door ‘plantenmest’. Ik moet moeite doen een lach te onderdrukken. Oh ja, lachgas. Ook zo’n stikstofverbinding die voor nogal wat problemen zorgt.

Paardenmiddel

Het plantenvoerprobleem zorgt er dus voor dat onze planeet opwarmt en dat de bodem verzuurt. En het plantenmestprobleem zorgt dus voor de verstoring van het biologische evenwicht en het ontstaan van monoculturen. Met als gevolg dat het op de wegen in het honderd loopt, de bouwsector steen en been klaagt en kippen- en varkensboeren het idee van uitkoop een paardenmiddel vinden.

Gelukkig is de oplossing van al die problemen nabij. Wie ‘mest’ zegt, denkt aan een onwelriekende substantie die vooral in de agrarische sector wordt gebruikt. De oplossing wordt gevonden in de letter N, de chemische representatie van stikstof. We maken er een stinkstof van. Laten we vooral de boeren maar de schuld geven. Dan ontstaat er in ons land letterlijk en figuurlijk weer ruimte om huizen te bouwen.

En de monocultuur van monoculturen op wielen? Die haalt opgelucht adem. Want er ontstaat nu ook ruimte om een oud paard(enmiddel) van stal te halen. We mogen weer! Lekker met 130 kilometer per uur over de snelweg scheuren en zo de verloren minuten van de post-coronafiles goedmaken. Om vervolgens omringd door de geur van rode diesel te zien dat het best wel lekker is op de trekker. Ondertussen vaststellend dat aan ons wagenpark toch ook wel een luchtje zit; is het niet in de tank, dan zeker wel in de schoorsteen van de kolencentrale.

Ons land heeft geen stikstofprobleem.
Ons land heeft een stinkstofprobleem.