De (on)zin van de klimaatbeheersing

De politiek denkt dat zij de natuur kan controleren en beheersen. Pas wanneer ze dit absurde idee overboord durven te zetten, kunnen we echte oplossingen met betrekking tot de opwarming van de aarde inzetten. En laten we niet vergeten dat het klimaat altijd verandert.

55 miljoen jaar geleden was er een periode van extreme opwarming door een snelle toename van CO2 (5-8 graden) en tot tientallen miljoenen jaren geleden was Nederland subtropisch. We hebben de IJstijd gehad; circa 20 (!) in de laatste drie miljoen jaar. De laatste eindigde pas 10.000 jaar geleden. En met enige zekerheid durf ik te stellen dat de mens toen niet verantwoordelijk voor de opwarming was. Sinds 1850 (industriële revolutie) draagt de mens in grote mate bij aan de opwarming. Uiteindelijk zal de zeespiegel met 5 meter stijgen. Een ander gevolg van de opwarming is ook de migratie van dieren en planten en dus zijn de ambtelijke discussies en het ‘werk’ van bosbeheer over het terugbrengen van oude soorten volkomen zinloos (en duur). Dames en heren, word realistisch.

Uitgeperste burger belasten

De aarde warmt in een versneld tempo op en die gaan we niet oplossen met de verplichting van een warmtepomp en de uitgeperste burger nog meer te belasten, terwijl de luchtvaart, transport en industrie klakkeloos door kunnen gaan met grootschalige vervuiling. En ja, ook de grote veeboeren moeten een flinke stap terug doen (tenslotte is 80 procen van het vlees voor de export). En waarom wordt de boven de 700 meter gemeten CO2 niet meegeteld? En wat is toch die flauwekul over groene certificaten kopen in het buitenland? Of gewoon doorgaan met biomassa, terwijl deze aantoonbaar vervuilend is? Van het gas terwijl de buurlanden aan het gas gaan. Doe toch eens normaal en stop met het najagen en uitvoeren van partijpolitiek en aan de leiband van Brussel te lopen. Want alles wat wij in Nederland als braafste jongetje van de (Europese) klas menen te moeten doen, is volkomen zinloos. Niet alleen wonen we met te veel mensen op een postzegel (en dus automatisch meer CO2), maar er waait heel veel uit de buurlanden binnen.

Smeltende ijskappen

Natuurlijk moeten we op globale schaal proberen de opwarming te beperken, maar het echte gevaar zijn bosbranden (gevoed door de opwarmende planeet). In 2021 waren er een grote natuurbranden in de V.S., Siberië, Spanje, Griekenland en Turkije. De rookwolken uit de V.S. en Siberië dreven naar de Noordpool en bedekten het hele gebied en zijn vergelijkbaar met de uitstoot van de jaarlijkse CO2-uitstoot van Duitsland: de op drie na grootste economie ter wereld. Gevolg: versneld smeltende ijskappen.

In Siberië is er nog een neveneffect: de permafrost ontdooit en daarmee komen er grote hoeveelheden koolstof vrij die daar de temperatuur met minimaal 5 graden zullen verhogen. En alleen mits het Akkoord van Parijs gehaald wordt. We weten nu al dat deze gedachte een utopie zal zijn. Bovendien zal het organische bodemmateriaal ook methaangas produceren en dat is een 30 (!) maal krachtiger broeikasgas dan CO2. Met andere woorden, wat wij in Nederland doen, is dweilen met de kraan open.