Verloren

Het is oorlog. En de strijd lijkt al lang verloren. Velen komen al tijden niet meer buiten. Het leuke leven lijkt steeds verder zoek. Het is wachten op de dood. Voor menigeen liever vandaag nog dan morgen. Er wordt nog gevochten, maar de strijd wordt steeds zwaarder. De strijdgroepen zijn met minder en hoe dapper en sterk ze ook zijn, er vallen er steeds meer om.

Tegen welke bierkaai vechten we?

De mensen die binnen wachten, zitten veelal verscholen in een hoekje, lopen onrustig rond of liggen dagen op bed. Heel soms gaan ze even naar buiten, maar veel verder dan een blokje om is het meestal niet. De luchten binnen zijn vaak meer dan bederfelijk.

Heel soms is er een heel klein momentje van vertier, maar de alarmen gaan constant af en dat momentje van geluk wordt al snel overschaduwd door geschreeuw en geren door de gangen. Even lekker douchen, daar dromen velen van. Maar het zit er voorlopig niet in. Een enkeling heeft geluk, maar velen zitten te creperen in de hoop dat het cremeren wat sneller zal gaan.

Steeds wat meer kapot in de zorg

Steeds meer zorgmedewerkers in de ouderenzorg gooien hun witte blouse in de lucht en verzuchten: ik geef mij over. Wie er over blijft, blijft vechten. Maar waarvoor? Veel zorgmedewerkers beginnen te beseffen dat ze er elke dag steeds wat meer kapot aan gaan.

Misschien vind je de vergelijking met oorlog te heftig? Ik hoor zo’n stemmetje in mijn hoofd mij bevragen ‘kan je dit wel schrijven?’ Ja, dat kan ik. Er zijn helaas veel overeenkomsten te vinden en ik vind dat de ouderenzorg veel meer aandacht mag krijgen. Nou ja, mag krijgen? Het zou moeten en met het woord ‘moeten’ ben ik doorgaans heel zuinig. We kijken met z’n allen de andere kant op. Wat je niet ziet, bestaat niet.

Veel zorgmedewerkers zullen zich in dit beeld herkennen: stel, je zit in het leger, met een troep van honderd soldaten bemande je een dorpje. Al jouw 99 medesoldaten zijn helaas zojuist omgekomen. De commandant komt naar jou toe en zegt: daar aan de andere kant hebben ze nog vijftig soldaten. Maar blijf vechten, doe je best maar. Ook die commandanten, de managers in de zorg, weten: het is een verloren strijd.

Overigens ben ik tegen oorlog. Dus laten we met z’n allen voor de vrede gaan en de ouderenzorg aandacht laten krijgen die het nodig heeft.