Moederdag

Het is werkelijk waar een prachtige dag. Buiten schijnt de zon alsof ze iets in te halen heeft, en ik sta ondertussen heerlijk in de airco van de kledingwinkel waar ik werk, te wachten op mooie mensen die ik mooie kleding kan aanpassen.

Het vooruitzicht naar deze zonnige Moederdag heeft ervoor gezorgd dat ik afgelopen vrijdag in tranen ben uitgebarsten bij mijn vriendin.

Ik heb namelijk geen moeder meer. Of ja, ze is nog wel onder ons, maar niet meer in mijn leven. Niet fysiek in ieder geval. In mijn gedrag, maniertjes en mentale staat zal ze helaas altijd een rol blijven spelen.

Hoe dat komt is een verhaal dat ik meer voor moet typen dan mijn polsen aan kunnen, dus die houd je te goed.

Niet alle moeders zijn goede mensen

Het zien van alle blije gezichten op Instagram raakt een gevoelige snaar bij mij. Het missen van, of het willen dat het anders zou kunnen zijn. De hoop van de afgelopen veertien jaar dat er iets zou veranderen zit, ondanks dat het breken van de ketting op mijn initiatief was, nog steeds als oud eelt in mijn hart geëtst.

Want, schrik niet, niet alle moeders zijn goede moeders. Of, laat ik het nog breder trekken: niet alle moeders zijn goede mensen. De therapie waar ik zo’n zes maanden in heb gezeten, was voor 95 procent nodig door de verstoorde relatie tussen mij en de vrouw die mij het leven heeft geschonken.

Daar zit dan ook gelijk het pijnpunt. Want het is letterlijk de vrouw die mij het leven heeft geschonken. Iets waar ik schijnbaar heel dankbaar voor moet zijn. Haar op mijn blote knieën voor moet bedanken, terwijl ik het afgelopen jaar mede dankzij diezelfde vrouw, de meest ongelukkige persoon ooit ben geweest.

Ik vin, dat hier meer dialoog over gevoerd zou mogen worden. Er zijn namelijk nogal wat mensen die in de mentale shit zitten, door de manier waarop de opvoeding is gegaan.

Geen anti-moederdag

Nee, er hoeft geen anti-moederdag te komen. En ook mogen alle grote bossen bloemen lekker voorbij blijven komen op mijn tijdlijn. Alleen als ik zeg dat ik er bewust voor heb gekozen om geen contact meer te hebben, zijn de blikken en vragen die daarna komen niet per se zaken waar ik behoefte aan heb.

Ik omring me op dagen als deze met mijn sterke, lieve, knappe en leuke vriendinnen. Degene die dit lezen weten wie ze zijn, en daarvoor wil ik jullie dan ook echt heel erg bedanken. Want iedereen kan een moeder zijn. Liefde ontvangen van een vrouw zorgt ervoor dat mijn hart rust vindt, en mijn hoofd helder wordt.

Dus aan al mijn moeders: een fijne tweede Moederdag.