Gaaf land!

Wat een gaaf land zijn we toch. Al dagen gaat het over Vandaag Inside, waarbij er schande gesproken wordt over wat Johan Derksen in een opwelling gezegd heeft. Dit ook om Johnny de Mol te ondersteunen die net daarvoor aankondigde tijdelijk te stoppen met zijn eigen talkshow.

Schiphol staakt, tientallen vluchten zijn geannuleerd, het werd een wilde, dolle boel.

We hebben nog altijd een premier met een niet zo heel erg goed geheugen, die zich zaken niet persoonlijk aantrekt en solliciteert op de functie waar hij eerder afstand van heeft gedaan vanwege kwalijke zaken. En nog altijd, ondanks de grote problemen, is zijn partij de grootste. Hoe dan? Daarnaast hebben we een partijleider die ook vice-premier is en vorige week zwaar onder vuur lag vanwege hetzelfde thema en vond dat Derksen moest ‘opstappen’. Wat een week en vooral…. wat is democratie toch mooi.

Aan de schandpaal genageld

De kloof tussen arm en rijk, normen en waarden en empathie en medeleven en het staan voor onze vrijheid en de vrijheid van meningsuiting is nog nooit zo groot geweest als nu. En dit gaat alleen nog maar extremer worden. Via social media wordt alles en iedereen met een mening of bijzondere opvatting binnen een paar seconden aan de schandpaal genageld (en gecanceld als dat maar even kan).

De ministers hebben voor dit vierde kabinet van Mark Rutte een soort rare stoelendans gedaan in het torentje in Den Haag, lijkt wel. Of ze hebben de verdeling van de diverse portefeuilles uitgemaakt via het simpele maar zeer effectieve ‘steen, papier, schaar’.  Zo, jij krijgt wonen, jij krijgt de zorg. Nu gaan we voor financiën en jij krijgt buitenlandse zaken. Zo, is er nog iets over? Oh ja! Groningen. En was er niet ook nog iets met de toeslagenaffaire?

Deze rare stoelendans vindt echter niet alleen plaats in Den Haag. Dit vindt plaats in ons kleine maar bijzondere medialandschap, maar zeker ook rondom onszelf.

Wel weer goed? Nee, dat is het niet

VVD’ers die de ‘overwinning’ bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen gevierd hebben met ‘gouden bitterballen’, snappen totaal niet dat de sfeer op straat niet zo rooskleurig is. ‘Als wij er maar warm bij zitten; dan komt de rest ook wel goed toch?’ Bij diverse talkshows ging het de afgelopen weken weer massaal over de toeslagenaffaire. Tot vervelens toe, althans dat vonden enkele mensen. Het was nu wel weer goed toch? Nee, dat is het niet.

Bureaucratie. Een lelijk woord waar steeds meer mensen mee te maken krijgen. Met een beetje geluk word je met een vraag aan een zorginstelling, verzekering of energiemaatschappij meteen geholpen. Met een beetje pech sta je een uur in de wacht en ben je nog niks wijzer. Laten we daar eens naar kijken. Want heel veel zaken zijn in ons gave land niet op orde. De zorg niet, de jeugdzorg niet, de geestelijke gezondheidszorg niet, op de scholen gaat het niet lekker, bij het UWV missen ze een groot aantal verzekeringsartsen. Er melden zich te weinig mensen aan voor het leger of de landmacht. De politie kampt met dusdanig grote tekorten dat aangiftes lang blijven liggen en er vaak geadviseerd wordt om beter maar geen aangifte te doen. Er is sprake van energie-armoede, er is sprake van een nog altijd extreme woningmarkt, het is eerder een luxe dan een recht om een fijn eigen plekje te hebben. De prijzen stijgen op meerdere gebieden, zoals de dagelijkse boodschappen. Ook de middenklasse krijgt het zwaar om uit de schulden te blijven. En dan is er ook nog altijd een vreselijke oorlog aan de gang waar ieder tikje menselijkheid in sommige steden bruut vermorzeld wordt.

Iets aardiger zijn voor elkaar

Kunnen wij zelf iets doen in deze bizarre tijd?

Ja. Dat kunnen we. Laten wij dan iets aardiger zijn voor elkaar. Beetje meer naar elkaar om kijken, vragen hoe het gaat. En hulp aanbieden waar dat kan. En oh ja, laten we de basisregels niet vergeten, stoppen voor voetgangers bij een zebrapad om maar iets geks te noemen. En op de stoep hoor je op zich niet hard met een scooter te rijden, toch?

Als we dat allemaal doen, worden we misschien écht weer een gaaf land. En dat ligt dan niet aan onze premier en zijn consorten. Of de cancelcultuur die massaal aan de gang is.

Dit klinkt allemaal erg ver weg en lastig, maar nu ik dit zo schrijf besef ik dat we ook een ouderwets gezellige Koningsdag hadden. Dat geeft hoop. Laat dit dan zien, dat we het wel kunnen met elkaar. Ongeacht man, vrouw, blank, donker, hetero, homo, lesbienne, dik, dun en noem maar op. Op deze dag vieren we massaal. Ook al viert iedereen iets anders, toch zijn we samen en zijn we een klein beetje een gaaf land. Vol oranje soesjes, oranje tompoucen, koekhappen, liters bier en als extra bonus scheen overal de zon!