Ik had nergens last van
Op zondag 3 april werd ik in de ochtend wakker met de gedachte ‘zou ik het doen, of zou ik het niet doen?’. Met de trein naar een of ander station in ons land en aldaar een stukje gaan fietsen op een gehuurde OV-fiets.
De buienradar had namelijk vanaf 12.00 uur regenbuien voorspeld. Tegen kou heb ik geen bezwaar, dan trap ik gewoon maar wat harder. Maar vochtige kou die overal in gaat zitten, nee bedankt.
En dus reisde ik naar station A en deed daar mijn ronde van zo’n 40 kilometer. Regenbuien? Ik trapte vooral de zon tegemoet. Vervolgens via station B naar station C voor een lunchpauze. Half uurtje wandelen. En toen ik de terugreis wilde aanvaarden, de mededeling dat er geen NS-treinen reden. Op een moment waarop het gedaan was met de zon.
Geen verkeerschaos
Helaas was de trein terug naar station B, die aansluiting moest geven op lijn 23 naar station F, net vertrokken. Dus reisde ik de andere kant op, naar station D. Want er hing mij bij dat lijn 31 naar station E ging en dat was toch al een heel eind in de richting. Een NS-medewerker vertelde me nog dat ik ook met de 370 naar station G kon en met de 11 naar huis. Maar die ene rit van de 370 reed niet, dus ging ik uiteindelijk maar weer terug naar B om daar op lijn 23 te wachten.
De verwachte verkeerschaos heb ik niet gezien. Er was wel wat meer te doen in de trein (Arriva, die wel reed), maar ik kon gewoon zitten. Toen lijn 23 voor kwam rijden, had ik de chauffeur alvast ingeseind dat zijn bus weleens goed vol zou zitten. Ook dat bleek met 15 reizigers uiteindelijk mee te vallen. In F had ik 5 minuten later lijn 24 naar huis. Ook hier zaten niet meer dan 15 mensen in de bus.
Ik redde het zonder de NS
Wat ik me van die dag herinner, was dat ik die dag vooral in plaatsen ben gekomen waar ik al tijden niet meer ben geweest. Te voet, op de fiets, in de bus en met de trein. Het geheim van dit alles? Een beetje zelfredzaamheid en logisch nadenken. En niet alles verraden op social media. Die redden zich ook wel een dagje zonder mij. Die zondag redde ik het ook een dagje zonder NS. En inmiddels rijden de treinen weer, dus heeft de NS het ook een dagje zonder mij gered.
Alles bij elkaar had ik dus nergens last van. Hooguit dat ik 10 minuten fietstijd heb verknald omdat ik die nodig had om het systeem OV-fiets onder de knie te krijgen.