Lente

Het riekt naar lente in het land
Daar in de boom bij ons plantsoen
Schemert het allerprilste groen
Ik ben al wat verbrand

Het hoort toch dat ik nu geniet
Die hemelsblauwe schone lucht
De meeuwen in hun felle vlucht
Het is beperkt krediet

‘n Flinterdunne laag geluk
Die in een flits aan flarden scheurt
Van huis en haard en lief gesleurd
Je hele wereld stuk

Bij alles wat je kent vandaan
En op een vreemd en kil perron
Met wat er in je armen kon
Want zo snel kan het gaan