Beste lente van 2020

Beste lente van 2020,

Veel mensen zien jou als negatief. Corona kwam in jouw tijd op. De eerste lockdown ging in. Het Nederlandse volk leefde in angst, niet alleen voor hun gezondheid, maar ook voor het verlies van hun geld en banen.

Ook al vond ik het lastig in het begin, toch zie ik jou niet als negatief. Voor mij heb je namelijk veel betekend. In jouw tijd voelde het alsof de wereld stilstond. Ik had hierdoor een pauze gekregen. Rust van de rest van de wereld, een moment om me op mezelf te richten. Ik probeerde nieuwe hobby’s; hobby’s waar ik nooit eerder interesse in had: koken, schilderen, skateboarden en nog veel  meer. Ook al zaten we vast, voelde ik me op een manier vrij.

Als ik aan jou denk, denk ik aan een specifieke plek. Een geheim veldje, tien minuten van mijn huis vandaan. Verstopt in een bos dat naast een boerderij ligt. Dat veldje had ik per ongeluk ontdekt. Ik weet nog de eerste keer dat ik daar kwam. Ik was alleen aan het wandelen door het bos, omdat ik me niet zo goed voelde. Daar kwam ik een groot leeg veld tegen. Het was avond en de lucht was roze. Ik werd meteen verliefd op het uitzicht en mijn verdriet verdween als sneeuw voor de zon. Sindsdien ging ik samen of alleen bijna elke dag naar die plek. Ik heb daar gedanst, gezongen, gehuild en zelfs mijn eerste kus gehad. Op die plek ben ik voor het eerst echt verliefd geworden. Allemaal op die mooie lentedagen die jij meebracht.

Ik ben dankbaar voor de zonsopgangen en -ondergangen die je me hebt laten zien, waar ik meteen weg van was. Ik ben dankbaar voor de glinsterende maan die je me elke avond weer stuurde, waar ik naartoe kon huilen als het nodig was. Ik ben dankbaar voor de muziek die in jouw tijd zuiverder klonk.

Ik mis elk klein stukje dat je naar me toe hebt gebracht. Ook al maakt het me soms verdrietig en nostalgisch, ben ik dankbaar…

want zonder jou weet ik niet wie ik nu zou zijn.