Beste dementie

Beste dementie,

Wat ben jij een gek iets, zeg. Jij hebt volgens mij echt geen idee wat jij mensen aandoet. Weet je wel niet hoeveel pijn het iemand kan doen als iemand die dicht bij jou staat je naam ineens vergeet? Je maakt mensen agressief, maar tegelijkertijd maak jij iemand net weer een klein kind, dat is best raar, vind je niet?

Eigenlijk ben jij gewoon een dom iets, want jij zorgt ervoor dat iemand gewoon geen informatie meer opslaat. Jij valt mensen lastig, waaronder mijn oma.

Mijn oma heeft frontotemporale dementie. Ze kreeg het al op jonge leeftijd, ik kan me haar namelijk niet anders herinneren. Ik ben nu 16 en mijn oma 69. Ondanks dat mijn oma 69 is, lijkt het soms alsof ik met een kind sta te praten, ze scheldt, ze schreeuwt, maar ze kan je ook heel hard aan het lachen maken.

Hoe kom jij zo ineens opduiken vanuit het niets? Waarom maak jij een mens zo kwetsbaar? Ik vind je raar. Mensen gaan anders spreken door, jou ze raken de weg kwijt en je kan het zelfs gevaarlijk maken in verschillende situaties. Denk aan het gasfornuis vergeten uit te doen, de balans kwijtraken wanneer je van de trap afloopt of midden in de nacht naar buiten gaan omdat je geen besef van tijd meer hebt.

Jij creëerde onder andere gevaarlijke situaties bij mijn oma, ze viel heel erg vaak toen ze nog thuis woonde, zo vaak kwam het ziekenhuis er weer bij te pas, dan een gebroken sleutelbeen of een blauw oog. Ze ging ook midden in de nacht in haar incontinentiemateriaal naar buiten toe. Gelukkig liepen deze dingen goed af, maar het had ook veel anders kunnen lopen. Door jou.

Ik vind het vervelend om mijn oma zo te zien, omdat ik eigenlijk mijn echte oma nooit echt gekend heb. Natuurlijk is ze voor mij wel mijn echte “omi’’ maar ik had haar graag willen zien zonder jou, dementie. Ook is het naar om te zien hoe mijn moeder eronder lijdt. Ze besteedt er veel aandacht aan, alsof ze een tweede kind heeft. De rollen zijn eigenlijk omgedraaid, mijn moeder is nu moeder van mijn oma. Ik ben af en toe wel een beetje jaloers als ik zie dat leeftijdgenoten gewoon lekker naar de stad kunnen gaan met hun oma, maar die van mij zit opgesloten in een kamertje. Maar het is en blijft nog steeds mijn lieve oma.

Ik wil niet te negatief naar jou zijn, maar dat verdien je eigenlijk wel. Gelukkig is er veel goede zorg in Nederland en zit ze nu veilig in een verzorgingstehuis. Dat vond ze natuurlijk niet leuk, want ze werd gedwongen opgenomen. Ze wilde graag naar huis, maar door wat jij met haar hebt gedaan kan ze niet veilig thuis wonen. Ze zit nu wel lekker op haar plekkie, haar eigen badkamer en haar eigen tv. Ze is wel superveel afgevallen, het is bijna eng. Maar hier zorgen ze gelukkig wel dat ze in ieder geval iets eet.

Ik wil je één ding mee geven dementie: laat mensen eens met rust en ga jezelf lekker lastigvallen.

Groetjes,

Lauri Hofhuis