Vi(e)rus carnaval

Erwin Troost 26 feb 2022

We mogen weer festivallen, carnavallen, feesten en beesten. Het ene masker gaat af en het andere gaat op. Er waren mensen die jaren riepen dat mensen schapen waren en nu gaan ze in polonaise achter elkaar aanlopen.

Het is geweldig! En daarna zo zat als een toeter blazen op die ander zijn toeter. Jij viert het virus maar. Het mag weer! Ja, laten we ons besmetten met het carnavalsvirus. Zoals altijd houd ik me overal buiten. Ik kijk geen voetbal, zing niet mee met Hazes in ZiggoDome, volg geen Formule 1 en vier nooit feestdagen zoals Pasen, Kerstmis of lul-maar-raak-dag. Ik hoef niet zo nodig mee te juichen en dingen op social media te plaatsen wat een ander al doet. Ik ben een schaap, het zwarte schaap. Ik heb nooit een pestconferentie gezien, dus weet de cijfertjes niet.

22 keer raak

Ik ken slechts de cijfers uit mijn omgeving. Afgelopen drie weken kregen 22 mensen Covid op mijn werk. Een aantal zijn terug aan het werk, omdat ze negatief zijn verklaard. Nee, echt negatief. Negen daarvan hebben blijvend last van hun longen en ademhaling, één daarvan is de hele dag in de war en haar temperatuur is zelfs te laag. De anderen hebben geen energie meer en sommigen proeven en ruiken niets meer. De rest ligt ziek thuis. Voordat iemand doorheeft dat ie het virus heeft duurt het 5 dagen, dus 22 mensen hebben in 5 dagen andere mensen besmet. Als een Domino-effect ofwel een omvallende polonaise. In mijn straat is vorige week een gezin overleden, alleen de zoon heeft het overleefd. Maar broer, vader en moeder zijn morsdood. En het is waar, ze hebben niet op de IC gelegen. Ja, vier dat maar!

Positief in polonaise

Gister zei iemand: „De corona is bijna opgedroogd.” Bijna is net niet helemaal. Bots zong ooit: ’Je voelt pas nattigheid als je droog komt te staan.’ Twee jaar hebben we complottheorieën aangehoord en nu is iedereen opgelucht met de versoepelingen. Raar, want ongevaccineerden overlijden aan het virus en de gevaccineerde wordt ziek en gebrekkig. Zal het een sluw plan zijn, zodat de mens positief in polonaise een massagraf tegemoet loopt? Ik houd mijn masker op, maar vier het, ga carnavallen, festivallen, feesten en beesten. Ik heb twee jaar lang bioscopen en theaters bezocht en nu dans ik weer in eigen huiskamer. En als er één vrouw overblijft en ik… tja, dan moeten wij de mensheid uit noodzaak redden. Ik verheug me er nu al op! Veel plezier mensen, ik ga weer neuken!

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.