Carnaval, een rel en een virus

Carnaval is van origine een gekerstend heidens volksfeest (gekerstend bekent ‘bekeren’. Dus het feest werd bekeerd tot het christendom). Tot ongeveer 2020 bestond het feest uit vreemde outfits, praalwagens en veel alcohol. Rond 2020 kwam het SARS-CoV-2-virus, waardoor het carnaval enkele jaren geannuleerd werd om besmettingen te voorkomen.

Het is belangrijk te weten dat er in die tijd onderscheid werd gemaakt tussen mannelijke en vrouwelijke mensen. Bovendien kon iedereen elkaar vrijelijk aanraken, zoals blijkt uit ‘de polonaise’ (polonaise is een sliert mensen die elkaar bij de schouders vastpakt en achter elkaar aan loopt op de maat van de muziek). Wij kunnen ons dat nu niet meer voorstellen, maar toen was dat heel normaal.

In 2022 gebeurden er twee belangrijke dingen tegelijkertijd.

Verkleedpakken met hoepels

Ten eerste waren burgers het zat om nog langer opgesloten te zitten in hun huizen en dreigden vooral de inwoners van Noord-Brabant (nu district 8 en 9 en een stuk dat ten westen daarvan onder water ligt) te gaan rebelleren door carnaval wel te vieren, ondanks het verbod.

Ten tweede ontstond er een rel over seksueel grensoverschrijdend gedrag rondom een televisieprogramma. Dat zette nogal wat in beweging, want al snel bleek dat dit in alle lagen van de bevolking gebeurde.

Door die twee gebeurtenissen veranderden de outfits tijdens carnaval, deels om ongewenste aanrakingen te voorkomen en deels om besmettingen tegen te gaan. Zo ontstonden verkleedpakken met bijvoorbeeld grote hoepels er in (een hoepel is een grote plastic ring, die werd gebruikt als speelgoed). De hoepels werden in de kleding vastgenaaid, waardoor er afstand tot elkaar gecreëerd werd en het op het eerste gezicht ook onduidelijk was of er een mannetje of een vrouwtje in het pak zat. Op die manier wisten vooral de vrouwtjes zich te beschermen tegen het virus en tegen opdringerige mannetjes.

Als eerste zichtbaar tijdens carnaval

In de jaren die volgden werd dit ook steeds meer in de gewone kleding toegepast, totdat het tenslotte normaal werd om afstand van elkaar te houden en er genderneutraal uit te zien.

Mijn conclusie is dat een virus en een rel voor een kentering hebben gezorgd, als eerste zichtbaar tijdens carnaval, tussen mannetjes en vrouwtjes, met als uiteindelijk resultaat dat wij nu geen onderscheid meer maken in gender en we het heel normaal vinden om niet in elkaars innercircle te zijn, tenzij we liefdespartners zijn.

Ik zeg: alaaf (uitroep tijdens carnaval. Betekent ‘alles weg’)!