Zomaar een dier

Ik vul ze eigenlijk nooit in, de nametests of Facebook, maar deze ging om dieren en voor ik het wist had ik op de link geklikt: „De eerste drie dieren die je ziet, onthullen je dominante eigenschappen”, zo werd mij beloofd. Zo gezegd, zo gedaan. Ik vulde de drie dieren in die ik als eerste zag en klikte op Ontdekt het.

Er kwam een vlijend verhaaltje tevoorschijn dat mijn ego streelde en waar ik mij ook wel in herkende. Stiekem kwam er toch een kijk-mij-eens-bijzonder-zijn-gevoel naar boven en ik was daardoor geneigd het verhaaltje te plaatsen. Het is natuurlijk precies waarop ze hopen; dat het ego zijn werk doet en de test op die manier wordt verspreid. „Ze is aardig tot dat je haar vertrouwen beschaamd en wat daarna komt is dan je verdiende loon.” De slotzin kon in mijn ogen niet treffender zijn (de taalfout nam ik voor lief).

Ik dacht namelijk gelijk terug aan die keer dat iemand mij als puber voor het eerst zo kwaad had gekregen door een geheim door te vertellen dat ik een plastic fles met water op de grond smeet en stampend en tierend wegliep. De vele omstanders liet ik met open mond en volledig in shock achter, want zo hadden ze mij nog nooit gezien.

Schroom overwinnen

Ook recent had ik iemand haar verdiende loon gegeven, door (tijdelijk) niets meer van haar te lezen. Ik was bij een toneelstuk geweest, gebaseerd op een boek dat ik had gelezen. Boek en toneelstuk zijn geschreven door een docent, bij wie ik één van mijn schrijfcursussen afgelopen jaren volgde. Bij binnenkomst zag ik haar al staan, maar ik durfde niet op haar af te stappen. Na afloop botsten we echter zowat tegen elkaar aan. Ik overwon mijn schroom en zei verlegen gedag. Ik zei bovendien dat ik een workshop bij haar had gevolgd, maar dat ze zich mij bij zoveel cursisten vast niet meer kon herinneren. Ze beaamde het nog net niet, maar ik bespeurde overduidelijk dat er geen enkele herkenning was. Dat is nog te begrijpen. Maar ze deed bovendien ook niet (een beetje) haar best om dit te verbloemen. Ze zag geen enkele noodzaak om het gesprek gaande te houden. Sindsdien vind ik haar heel stom, terwijl ik haar schrijfstijl altijd zo hartelijk en on-intellectueel heb gevonden.

Hoe treffend ook, mijn achterdocht won het uiteindelijk van mijn ego. Na verschillende beesten te hebben uitgeprobeerd verving ik ze met poep. En natuurlijk verschenen elke keer dezelfde variaties aan teksten. Geen idee wie welke data met deze hoax verzamelt, maar ik kreeg de neiging om de data met honderden keren poep te vervuilen. Want, wie mijn vertrouwen beschaamT, krijgt nou eenmaal zijn verdiende loon.