Woningnood

Willem Althof 8 jan 2022

Hebben jullie dat ook gelezen? Dat de woningnood grotendeels valt te (ver)wijten aan de oudjes onder ons?

Het merendeel van de gemeentes in Nederland (55 procent) geeft de oudjes de schuld omdat zij eengezinswoningen bezet houden, nadat al hun grut een eigen plekkie heeft gevonden. Met andere woorden: zodra je na een vruchtbaar en hardwerkend leven met veel ploeteren je kinderen eindelijk de deur uit hebt gewerkt, mag je als beloning verkassen naar een hutje waar je nog net met z’n tweeën in past. Met een blik op de toekomst kun je er ook alvast voor kiezen dat het een eenpersoons hutje wordt immers. Er gaat er ongetwijfeld eentje eerder dood dan de ander.

Lekker makkelijk

Ik ben benieuwd welke gemeente het lef heeft om deze regel toe te passen. Want dan zijn we in één klap van de woningnood af, toch? Lekker makkelijk, met je vinger een schuldige aanwijzen, zo kan ik het ook!

Zelf ben ik bijna 65 en ja hoor, ik verhuis volgende maand naar een ‘levensloopbestendige woning’. Jawel! Gewoon een ouwelullenwoning hoor, alles op de begane grond, heerlijk. En als jullie eens wisten hoe lang ik hiervoor heb moeten knokken, dan begrijp je direct hoeveel ik de gemeentes kwalijk neem. Want bij de gemeente hoef je geen hulp te verwachten. Hoe kan het ook anders. Die ambtenaren doen er alles aan om ons de, ook al vergrijsde, grappen over de laksheid en luiheid van ambtenaren te blijven maken. Het lijkt wel of men dat leuk vindt, die ambtenaren.

Die dombo’s hebben me toch een partij liggen slapen! Maar ja, daar staan ze dan ook om bekend hè, laten we wel wezen.

Je mot toch wat

Toen ik, in een grijs verleden haha, op de middelbare school zat, was het ontwerp vergrijzing aan de orde van de dag. Vooral in de lessen maatschappijleer werd dat onderwerp vaak aangesneden. Wat ik toen (zo rond 1970) leerde was dat er een probleem van grote orde aanstaande was, namelijk die vergrijzing. De naoorlogse geboortegolf en de alsmaar verbeterende welvaart zou ons in de toekomst, nu dus zo’n beetje, voor grote op te lossen vraagstukken stellen.

Om te beginnen: hoe houden we de AOW en pensioenen in stand? Nou, dat hebben ze al opgelost hoor. Gewoon doorwerken tot je erbij neervalt, minimaal tot je 69e, in mijn geval nog tot mijn 68e (aardig hè). Pensioenen zijn bevroren en groeien niet meer, zogenaamd door de financiële crisis. Je mot toch wat gebruiken als excuus.

Zo ook leerden wij dat er een grote woningnood zou gaan ontstaan. Heel begrijpelijke lessen hoor, simpel te volgen en geen speld tussen te krijgen.

Met schuldgevoel opzadelen

Dan vraag je je toch af waar die ambtenaren van de gemeentes op school hebben gezeten? Die hebben tijdens deze lessen al liggen slapen met hun toch al mooie carrière als gemeenteambtenaar in het vooruitzicht? Ik vraag het mij af.

Ik vind dat ze er een nogal smerige praktijk op nahouden om de generatie die er het hardst voor heeft gewerkt na de Tweede Wereldoorlog, op te zadelen met dit schuldgevoel.

Het zou de Vereniging van Nederlandse Gemeenten sieren om een flink excuus te maken aan deze generatie! Maar wellicht liggen ze daar ook te pitten en zullen zij nimmer mijn columnpje lezen, de luiaards.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.